KEŞKƏLİ

sif. məh. Keşkə atmış, keşkəsi olan. Keşkəli əncir qurusu.
KEŞKƏLƏNMƏK
KEŞMƏKEŞ

Digər lüğətlərdə

дха́рма каталогиза́тор клавеси́н комбата́нты начерпать сатири́чно сига́рочка очко́вый твид мармелад окрут пек семеро antiperspirant curch exceeding horse marine lardon neo-Freudian obsoletism recreationist sectarian tummy-ache доверительница мазь