KİFLƏNMƏK

f.
1. Üzü kiflə örtülmək, kif atmaq, kif bağlamaq.
Qərənfil xala Camal əmiyə dörd iri fətir uzadaraq: – Bunları təktək qoy, çünki çim süddə yoğurmuşam, kiflənə bilər. Ə.Vəliyev.

2. məc. Uzun müddət bir yerdə qalmaq, xarab olmaq, inkişafdan qalmaq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KİFLƏNMƏK cənglənmək — barlanmaq
KİFLƏNMƏ
KİFLƏNMİŞ

Digər lüğətlərdə