KİRİŞ

I
(Cəbrayıl, Cənubi Azərbaycan, Gədəbəy, Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qarakilsə, Salyan, Tovuz)
1. cəhrəni işlədən ip (Cəbrayıl, Tovuz). – Kiriş qırıldı, cəhrə dayandı (Cəbrayıl); – Kiriş olmasa cəhrə işdəməz (Tovuz)
2. qoyun bağırsağından hazırlanmış bağ (Gəncə). – Kirişdən cələ qayrıllar
II
(Cəbrayıl)
yağ saxlanan qab. – Kirişləri yağnan doldudular
III
(Cəbrayıl, Şərur)
yeməli bitki adı. – Uşaxlar kiriş yığmağa getdilər (Cəbrayıl)
IV
(Gədəbəy)
yeni doğmuş heyvanın ilk südü. – Kirişi buzoya qoymarıx kın, əmsin
KİRİNKAN
KİRİŞKƏNMƏK

Digər lüğətlərdə