KİSVƏT

is. [ ər. ] klas. Paltar, libas.
Çün naməyə qıldı bir nəzarə; Can kisvətin etdi parə-parə. Füzuli.
Pəhləvanlar kisvət geyir, yağlanır; Cümlə bəzirganlar burda əylənir. Aşıq Qərib”.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KİSVƏT kisvət bax paltar
KİST
KİŞ

Digər lüğətlərdə