ə. ərəb yazısında səsini göstərən diakritik işarə
ə. 1) çoxluq, bolluq; 2) həddən ziyadəlik, artıqlıq; 3) basabas, qələbəlik
ə. 1) çatışmazlığı olan; kəsirli; 2) kəsirə aid olan, kəsirlə olan
f. çəkən
f. bax kəşməkəş
f. çəkən, çəkərək aparan
f. çəkə-çəkə
f. tısbağa
ə. 1) meydana çıxarma; açma, tapma; 2) bilinməyən bir yeri və ya bir şeyi tapıb üzə çıxarma; 3) yoxlama, müayinə etmə; 4) kəşfiyyat; 5) sufilərdə: bir
ə. kəşfə aid olan
ə. «kəşfi» c. 1) tapılıb üzə çıxarılan şeylər; 2) t. düşmənin olduğu yeri, qüvvəsini, yerləşməsini müxtəlif üsullarla öyrənmə; 3) faydalı qazıntıların
f. 1) çəkili, çəkilmiş; 2) sözlər arasında qoyulan üfüqi xətt; tire; 3) şapalaq
KƏŞKİN(Ə) f. arpa çörəyi
f. dərvişlərin əllərində gəzdirdikləri və verilən şeyləri içinə qoyduqları hind qozu qabığından düzəldilmiş qab
f. çəkhaçək, çəkişmə, dartışma
ə. 1) kəşf edən, üzə çıxaran; 2) kəşfiyyatçı dəstəsi // kəşfiyyatçı
f. gəmi. Kəştiyi-Nuh Nuhun gəmisi
f. gəmiçi, dənizçi; gəmi kapitanı
ə. «kətibə» c. əsgərlər
ə. yazma, yazı
KƏTƏBƏ1 ə. «katib» c. katiblər. KƏTƏBƏ2 ə. 1) kitab, lövhə və s. axırında imza yerində yazılan söz; 2) icazə vərəqəsi; icazənamə
ə. 1) kürək sümüyü; 2) çiyin
ə. çiyinləri də örtən baş örtüyü
f. 1) kənd işlərinə baxan məmur; yüzbaşı; 2) m. başqalarının işinə qarışan
ə. 1) yazı, kitabə; 2) yazılı sənəd; 3) əsgəri hissə // hərbi dəstə
ə. gizli; gizləmə
ə. sirr saxlama, sirr verməmə
ə. sirr saxlamağı bacaran, gizləyən
ə. «kövkəb» c. ulduzlar
f. bax kiyan2
f. padşaha mənsub olan, şah nəslindən olan
ə. uzağı görmək qabiliyyəti olan; gözüaçıqlıq
ə. bunun kimi, beləcə, həmçinin, eləcə də
ə. 1) qəlp, saxta, uydurma; 2) zahiri, xarici; 3) yalançı
ə. həmçinin, eləcə də
ə. qəzəb, hiddət
ə. yalançı, həmişə yalan danışan
ə. «kəbir» c. 1) böyüklər; 2) t. kübar // alicənab
ə. və f. kübarcasına // alicənablıqla
ə. yaşlılıq, yaşlı olma
ə. 1) böyüklük, böyük olma; 2) lovğalıq, təkəbbür
ə. 1) kükürd; 2) od yandırmaq üçün vəsait. Kibriti-əhmər «qırmızı kibrit» yalançı kimyagərlərin fövqəladə qüvvəyə malik kimi təqdim etdikləri mövhumi
ə. kibritə aid olan, kibritdən olan
KİBRİYA’ ə. 1) böyüklük, calal; 2) m. Allah, Tanrı
ə. 1) bəslik, bəs olma; 2) yaşamaq üçün lazım olan azuqə. Kifafi-nəfs bir adamın yaşamasına kifayət edən azuqə
ə. 1) kafi miqdarda olma; 2) bacarıq
ə. bəzi ruhanilərin və ya xüsusi adamların gələcəyi xəbər vermələri
ə. «kəlb» c. itlər, köpəklər
f. ərzaq və s. yığılan iri dolab; anbar