f. qulağı eşitməyən, kar
KƏRAHƏT, KƏRAHİYYƏT ə. 1) iyrənmə, ikrah əmələ gətirmə; 2) nifrət; antipatiya; 3) istəmədən bir işi görmə; 4) şəriətin icazə verdiyi, lakin icrası müm
ə. 1) əzizləmə, hörmət; 2) dinə görə, xariqüladə hal; 3) pirin göstərdiyi möcüzə
f. kənar, uc, qıraq
f. kəsilmiş taxta, dirək və s
ə. qüssə, kədər, qəm
KƏRBBƏLA’ ə. 1) qəm, bəla, müsibət; 2) İraqda şiələrin ziyarətgahlarından birinin adı (peyğəmbərin nəvəsi, Həzrəti Əlinin oğlu İmam Hüseynin məqbərəsi
KƏRBƏLA(Y)İ ə. Kərbəlada şiələrin üçüncü imamı Hüseynin məqbərəsini ziyarət etmiş müsəlmana verilən ad
f. 1) görülmüş iş, əməl; 2) lək, kərdi; 3) əkilmiş tarla; 4) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış hissəsi
f. edilmiş, yerinə yetirilmiş
ə. 1) alicənablıq, comərdlik; 2) mərhəmət, mehribanlıq; 3) bağışlama
ə. və f. 1) alicənab, comərd; 2) mərhəmətli; mehriban
ə. və f. alicənablıqla, comərdliklə
ə. biz mərhəmət etdik!
f. təntənəli mərasimlərdə çalınan iri zurna
f. kərənay çalınan yer
f. yırtıcı quşlardan birinin adı
ə. iyrənmə, nifrət, ikrah
ə. 1) iyrənc, mənfur; 2) çirkin, yaraşıqsız
ə. 1) iyrənc şey; 2) müharibə, döyüş
ə. kifir, iyrənc, yaraşıqsız
ə. çirkin görünüşlü
ə. nifrət doğuran səs, qulaq asmağa layiq olmayan səs (sahibi)
ə. 1) səxavətli, comərd; 2) hörmətli, möhtəşəm
ə. və f. səxavətlə, comərdliklə
ə. 1) qız övladı; 2) Quran ayələrindən hər biri
ə. döyüşdə bir dəfə geri çəkilib yenidən hücum etmə; əks-hücum
ə. təkrar-təkrar, təkrarən
ə. «kərrə(t)» c. dəfələr
KƏRRƏ(T) ə. dəfə, kərə
ə. baş məlaikə
KƏR(R)Ü FƏR(R) ə. hücum edib geri çəkilmə
KƏS f. nəfər, adam. KƏ’S ə. 1) kasa, qədəh, piyalə; 2) çiçək və bəzi bitkilərin alt hissəsini əhatə edən yaşıl qabcıq, kasacıq
ə. ticarətdə: malın satılmaması, işə getməməsi
ə. 1) bulaşıqlıq; 2) sıxlıq, qalınlıq; 3) bir cismi təşkil edən zərrələrin sıxlıq dərəcəsi; 4) natəmizlik, pintilik
ə. kefsizlik, yorğunluq, süstlük
ə. 1) qazanc, gəlir; 2) çalışma, işləmə; 3) bax kəsbü kar; 4) əldə etmə, tutma. Kəsbi-elm elm öyrənmə, bilik əldə etmə
ə. təhsilli, təhsillə əlaqədar olan
ə. və f. məşğuliyyət, sənət, peşə
ə. «kasib» c. kasıblar, fəqirlər, yoxsullar
ə. kefsiz, yorğun, süst
f. birisi, bir adam
ə. 1) sıx, qalın; 2) şəffaf olmayan; 3) qalın, yoğun; 4) qat; 5) qaba, kobud; 6) natəmiz, pinti
ə. 1) çox, bol; 2) saysız-hesabsız; 3) sıx, çox yaxın
KƏSİRÜLVÜQU’ ə. çox baş verən
ə. 1) sındırma, qırma, parçalama; 2) pozma, xələl gətirmə; 3) riyaziyyatda: bir ədədin bir neçə hissəyə bölünməsi; 4) bax kəsrə; 5) bir işin görülməmi