YÖVMƏLQİYAM(ƏT) ə. bax yövmənnüşur
ə. qiyamət günündə (zaman zərfliyi kimi)
ə. şənbə günündə (zaman zərfliyi kimi)
YÖVMİ(YYƏ)1 ə. gündəlik, hər gün baş verən
YÖVMİ(YYƏ)1 ə. gündəlik, hər gün baş verən. YÖVMİYYƏ2 ə. gündəlik haqq, günəmuzd haqq
ə. bax yövmülhesab
YÖVMÜLCÜM’Ə ə. cümə
YÖVMÜL’ƏHƏD ə. bazar (həftənin günü)
YÖVMÜL’ƏRBƏA’ ə. çərşənbə
ə. «haqq-hesab günü» bax yövmülqiyam(ət)
ə. cümə axşamı
YÖVMÜL’İSNEYN ə. bazar ertəsi
YÖVMÜLQİYAM(ƏT) ə. bax yövmünnüşur
ə. qiyamət günü
ə. şənbə
ə. naqqa balığı tərəfindən udularaq dənizləri gəzən peyğəmbərin adı (müxtəlif birləşmələrin tərkibində ümumiləşmiş isim kimi işlədilir)
ə. fövqəladə gözəlliyi ilə məşhur olub Misirdə qul kimi satılmış və sonradan peyğəmbər olmuş adamın adı (ədəbiyyatda gözəllik rəmzi kimi işlədilir)
ə. və f. Yusif kimi gözəl
f. 1) pələngə oxşayan balaca heyvan; 2) ov iti; tula
f. arxası pələng kimi zolaq-zolaq olan
ə. 1) uğur, bəxt; 2) bərəkət
ə. sağ əl
ə. «yəmm» c. dənizlər
ə. rahat, dinc
ə. 1) rahatlıq; 2) sərvət, dövlət
Z1 ə. ərəb əlifbasının 9-cu, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 11-ci hərfi; əbcəd hesabında 700 rəqəmini ifadə edir
ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı
ə. 1) əmr edən, hökm edən; nizamlayan; 2) zəbt edən, tutan, alan; 3) hərb və polis sistemində: komanda heyətindən olan şəxs
ə. 1) bax zəbtiyyə; 2) qayda, ümumi qayda; 3) intizam
f. müğamlardan birinin adı
ə. 1) bir işi görməyə qoymayan, inkar edən, rədd edən; 2) vicdan, insaf
ZAD1 ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı. ZAD2 ə. azuqə, yol üçün götürülən yemək və s
ZAD3(Ə)1 f. 1) doğulmuş; oğul, övlad; 2) m. hasil olmuş, törənmiş. Zadi (zadei)-bəşər bəşər övladı, insan oğlu
f. əsilzadə
ZAĞ1 ə. qarğa. Zaği-siyah qara qarğa. ZAĞ2 f. zəy; zəy məhlulu
ə. bax zahiq
ə. 1) Allah adamı, mömin, ibadətlə məşğul olan, abid; 2) dünya malından imtina edib ömrünü yalnız Allaha ibadətlə keçirən adam; 3) pəhriz edən, pəhriz
ə. ey zahid! ay zahid!
ə. və f. zahidcəsinə, asketcəsinə
ə. sürünən (heyvanlar haqqında)
ə. sürünən heyvan
ə. 1) gedən; 2) yoxa çıxan, məhv olan
ə. 1) unudan, yaddan çıxaran; 2) özünü itirən, çaşan
ə. 1) aşkar, açıq, aydın; 2) xarici görünüş, bayır tərəf
ə. 1) aşkar olaraq; 2) xarici görünüşcə
ə. 1) zahirdə olan; 2) bayırda görünən; 3) xarici görünüşcə
ə. və f. 1) ancaq zahiri görünüşə baxan; 2) xarici görünüşcə qiymət verən, xarici görkəmlə kifayətlənən
ZAİD(Ə) ə. bax zayid(ə)