1. Qabarıb köpüklənmək, qabarıb şişmək, kükrəmək. Dəniz köpürmüşdü. – Yel üfürdü, su köpürdü. ( Ata. sözü ).
[Nəbi:] Birlikdə çıxardıq dağa ikimiz; Baxırdıq köpürüb axan sulara.
Ömür dedikləri coşqun çay kimi; Kükrəyib köpürür, hər zaman gedir.
2. məc. Bərk hirslənmək, coşmaq, özündən çıxmaq.
Bir anda köpürmüş, bir anda sönmüş; Xırçın əməllərin yadıma düşdü.