LƏB
f. 1) dodaq; 2) qıraq, kənar, sahil. Ləbi-cuy arx qırağı; ləbi-dərya dəniz qırağı; ləbi-hövz hovuz kənarı.
LƏ’B
ə. oyun, əyləncə.
LƏB
f. 1) dodaq; 2) qıraq, kənar, sahil. Ləbi-cuy arx qırağı; ləbi-dərya dəniz qırağı; ləbi-hövz hovuz kənarı.
LƏ’B
ə. oyun, əyləncə.
is. [fars.] klas. şair. Dodaq. Hər zaman düşəndə ləbləri yada; Tökülür gözümdən qanlar, əfəndi! M.P.Vaqif
Tam oxu »сущ. поэт. губы, уста. İncə ləblər тонкие (нежные) губы, odlu ləblər горячие губы, titrək ləblər дрожащие губы, ləbindən busə almaq поцеловать в губы
Tam oxu »[fars.] клас. шаир. пӀуз, пӀузар; // ləb tərpətmək пӀузарар юзурун; сив ахъаюн, луькӀуьнун, рахун.
Tam oxu »