1. Ləkələndirici bir şeydən üzərinə ləkə düşmək, ləkə tutmaq, ləkə-ləkə olmaq; batmaq, ləkələrlə örtülmək. Örpəyi ləkələnmək. Paltosu ləkələnmək.
– Eyvanın məhəccərini toz basmış, əlüzyuyanın güzgüsü ləkələnmişdi.
2. məc. Bədnam olmaq, rüsvay olmaq, biabır olmaq.
[İncə:] Hər bir halda qızın adı ləkələnsə, ölüm ondan yaxşıdır.
Midhəd namusunun ləkələndiyini, şərəfinin çeynəndiyini nəzərinə gətirdi.