сущ. 1. конфискация: 1) принудительное и bezvozmezdnoe изъятие денег, имущества и т.п. в собственность государства
Tam oxu »i. confiscation, expropriation; mülkədar torpaqlarının ~ edilməsi confiscation of landlord’s estates; ~ etmək to confiscate (d
Tam oxu »[ər.] сущ. тулкӀ, конфискация; müsadirə etmək тулкӀ авун, тулкӀун, конфисковатун.
Tam oxu »is. confiscation f ; ~ etmək confisquer vt ; ~ olunmaq être confisqué, -e ; torpaqlarını ~ etmək confisquer les propriétés foncières à qn
Tam oxu »ə. 1) hökumət və ya məhkəmə orqanlarının qərarına əsasən, bir şəxsin və yaxud təşkilatın müəyyən mal-mülkünün və ya bütövlükdə var-yoxunun əvəzsiz əli
Tam oxu »Ərəbcə sədr (rəis) sözü ilə qohumdur. “Əlindən almaq” deməkdir (başçılıqdan, sahiblikdən məhrum etmək)
Tam oxu »Qanunda nəzərdə tutulmuş hallarda mülkiyyətçidən əmlakın törədilmiş cinayətə görə sanksiya kimi məhkəmənin hökmü ilə əvəzsiz alına bilməsi
Tam oxu »(ərəb; latın analoqu confiscatio) fiskal orqanı və ya Məhkəmə tərəfindən vətəndaşın (insanın), ictimai birliyin, siyasi partiyanın, kültəvi informasiy
Tam oxu »törədilmiş cinayətə və ya digər hüquqpozmalara görə, məhkəmə qərarı üzrə sanksiya şəklində mülkiyyətçinin əmlakının əvəzsiz götürülməsidir (AR Mülki M
Tam oxu »