MƏŞŞATƏ [ ər. ] bax bəzəkçi 2-ci mənada. Məşşatə gözünə sürmə çəkəndə; Sanasan, gözümə bıçağı çəkər. Q.Zakir. Məşşatə, Tellinin anası ilə nə isə danışdı, sonra çıxdı. Çəmənzəminli. Məşədi İslamın yaxın adamı Mələknisə bu toyda məşşatə idi. Mir Cəlal.