MÖVQİF

is. [ ər. ] köhn. Duracaq yer, dayanacaq, stansiya.
Çaparların vəzifəsi dəmiryol mövqifindən gəlib şəhərə və şəhərdən gəlib mövqifə gedən poçtu müşayiət etmək idi. Ə.Haqverdiyev.
Yevlax stansiyasında bir çox yolçu toplanmışdı, mövqifdə oturmaq deyil, durmağa belə yer yox idi. T.Ş.Simurq.

MÖVQE
MÖVQUF

Digər lüğətlərdə

заерша́ть подкача́ть расколошма́тить растряса́ние стани́на двудо́мные княги́ня луди́льный сопра́но диалог кежь -handled bank draft braggart branchlet de-isolate dipleurobranchiate glassing glue off involution milkman narcotization лягушечий орудийный прогрессировать