MƏNSUBİYYƏT

is. [ ər. ] Mənsub olma, aid olma; aidiyyət, təəllüq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏNSUBİYYƏT MƏNSUBİYYƏT, AİDİYYƏT
  • MƏNSUBİYYƏT aidlik
MƏNSUB
MƏNSUR
OBASTAN VİKİ
Mənsubiyyət (qrammatika)
Mənsubiyyət kateqoriyası — sahib şəxslə mənsub əşya arasındakı münasibəti bildirən ümumi qrammatik kateqoriya. == Formalaşma üsulları == Müasir Azərbayсan dilində mənsubiyyət kateqoriyası iki üsulla ifadə edilir: morfoloji üsul, sintaktik üsul. Morfoloji üsulda mənsubiyyət məfhumunun yaranması üçün həmişə iki sözün bir tərkib şəkildə işlənməsi şərt deyildir. Sahib anlayışı verən subyekt (şəxs əvəzliyi) iştirak etmədən də obyektlə-isimlə (mənsub əşya ilə) həmin məzmunu yaratmaq mümkündür. Məsələn: Dərdimin, qəmimin səndin ortağı (B.Vahabzadə). Sintaktik üsulla ifadə olunan mənsubiyyət kateqoriyasının iki tərəfi var. Birinсi tərəf sahib şəxs, ikinсi tərəf isə mənsub şəxs və ya əşyadan ibarət olur. Məsələn: İndi kimə açım dərdimi bir-bir, Kim mənim dərdimə yanar sən qədər? (B.Vahabzadə).Rus dilində mənsubiyyət kateqoriyası yalnız sintaktik üsulla yaranır. Çünki bu dildə mənsub əşya mənsubluq anlayışını bildirən qrammatik göstərici qəbul etmir.

Digər lüğətlərdə

вменённый лактовегетариа́нство побагрове́ть подпу́дриться подса́док прищепле́ние прошнуро́вывание ре́крутский сжига́ть де́тская заточа́ть ка́уперный оконфу́зиться подмости́ться раздева́льный плевок booking office hippophagy hostess one-man piscary strabismal молодожёны спаянный ступать