OCCLUDE

v 1. yolunu kəsmək, bağlamaq (deşiyi, keçidi), lehimləmək: 2. bitişmək, bir-birinə dayanmaq (dişlər haq.); His teeth do not occlude properly Onun dişləri bir-birinin üstünə düz düşmür

OCCIPUT
OCCLUSION
агрометеороло́гия далекова́то кури́льщик погре́зить подвене́чный полнота́ приру́ливаться регистра́тор тлень фолишо́н экстенси́вность увива́ть воротить analytical geometry Caribbean curmudgeon democratical ephemeris hueless step-up torpedo bomber безлесный бугорчатка змеиться обвиняться