OTURTMAQ

icb.
1. Əyləşdirmək. Yanında oturtmaq.
– Mənzilimdən sandalya alıb [gələnləri] münasib bir yerdə oturtdum. S.Hüseyn.
Mədinə həmişəki kimin Vaqifi Topxanaya baxan bəzəkli pəncərənin içində oturtdu. Çəmənzəminli.
Səkinə gəlini mütəkkə qoyulmuş divanda oturtdu. M.İbrahimov.

2. Çökdürmək.
3. Yerinə salmaq, yerinə girdirmək.
4. Mindirmək. Uşaqları qatara oturtmaq.
5. Həbsə aldırmaq, həbs etdirmək.
OTURTMA
OTURUB-DURMA

Digər lüğətlərdə

нахлобу́чка пробу́риваться фаблио́ вну́тренне дать по ше́е зашнурова́ть ико́та любо́вность невесо́мость неусто́йчивость оби́льный ополча́ть cranesbill deck-cabin lumpen stylograph tabletop uninflated victress viscountship wineglass выпечка исхудать тарифицировать Эрмитаж