outcast1
n 1. səfil, sərsəri, evsiz, avara; sərgərdan; gypsies, beggars and other social ~ qaraçılar, dilənçilər və digər sosial səfillər; He died as outcast of both church and state O, həm kilsə, həm də dövlət tərəfindən rədd edilmiş adam kimi vəfat etdi; 2. tullantı, zibil
outcast2
adj 1. qovulmuş, rədd edilmiş, səfil, evsiz-eşiksiz; The villages were covered with outcast families, reduced to beggary Kəndlər evsiz-eşiksiz, dilənçi halına salınmış ailələr ilə dolu idi; 2. atılmış, tərk edilmiş; yalqız; 3. keyfiyyətsiz, lazımsız (əşya, mal və s.); ~ eatables yeyiləsi olmayan azuqə / ərzaq