1. is. Kitab və s. oxuyan, mütaliəçi. Yazıçılarla oxucuların görüşü.
– İndi xəbər verim oxucuma mən; Xəyalı küsdürən bir faciədən.
2. is. Kitabxanaya yazılmış adam, kitabxana üzvü, kitabxanadan istifadə edən şəxs. Oxuculara nümunəvi xidmət. Oxucu bileti.
□ Oxucu zalı – bax oxu zalı (“oxu”da).
3. is. Tutuşdurub yoxlamaq üçün orijinalı və ya əvvəlki korrekturanı korrektor üçün oxuyan adam, korrektor köməkçisi. Oxucu vəzifəsi.
4. sif. Oxuyan, ötən (quşlar haqqında).
Cəhcəhə başladı oxucu quşlar; Dilləndi ağaclar, qarğı, qamışlar…