PİNƏ

is. [ fars. ]
1. Yamaq (ayaqqabıda).
□ Pinə eləmək – yamamaq.
Otur evdə, atanın eylə pinə çul-çuxasın. C.Cabbarlı.

2. Döyənək.
□ Pinə bağlamaq – döyənək olmaq. İşləməkdən əli pinə bağlayıb.
– Namaz qılmaqdan [Şeyx İbrahimin] alnı pinə bağlamışdı. P.Makulu.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • PİNƏ pinə bax 1. yamaq; 2. döyənək
  • PİNƏ yamaq

Etimologiya

  • PİNƏ Farscadır “yamaq” deməkdir ( yada sal: pinəçi). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
PİNCLƏMƏK
PİNƏÇİ

Digər lüğətlərdə

вывора́чивать загрубе́лость избоче́ниваться лентя́йничать планиме́трия предрече́ние сбира́ться гиля́к зло́бствованье моча́лка отштампо́вывать подле́щик раска́ливание тонкопа́лый хриплова́то сырянин cutdown dwindle expedite full cry gooseberry repartee Seth spiteful еда