PROVOKATOR

[ lat. ]
1. Provokasiya vasitəsilə iş görən polis casusu. Çar xəfiyyəsinin provokatoru.
2. Təhrikçi, fitnəçi, fəsadçı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • PROVOKATOR provokator bax fitnəkar
PROVOKASİYA
PROVOKATORLUQ

Digər lüğətlərdə

безде́ятельность довери́тельно отлу́п перегрунто́вывать пересдава́ться почта́рский ро́пот самокопа́ние чесо́тный дока́пываться краниометри́ческий куста́рничек обгоре́ть переви́нчивать щелкану́ть beautiful Bernina depolarize franc tireur high frequency ligula plasma membrane strafe общевойсковой радио