QƏLLAŞ

is. [ fars. ] klas. Sərsəri, dərbədər, xərəbati; ömrünü meyxanalarda keçirən adam, kefcil.
Rindü qəllaşəm, məqamım guşeyi-meyxanədir. Nəsimi.
Eşqə dil verdin deyib cövr etmə, ey zahid, mənə; Can verər məşuqə daim aşiqi-qəllaşlər. Xətayi.

// Sif. mənasında.
Bir belə gözələ qurban olmağa; Vaqif kimi qəllaş kimsə gərəkdir. M.P.Vaqif.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QƏLLAŞ qəllaş bax sərsəri
QƏLİZLİK
QƏLLƏ

Digər lüğətlərdə

гармониза́ция истолкова́тельница конгрега́ция перекрыва́ться почто́вый телеграфи́я франтовски́ ви́дно заводско́й замеша́ться карби́д по принадле́жности преткнове́ние разнохара́ктерность стремя́нка тмило чувство closed caption connecter gas-cap pot metal short story unchurched vaccinate настоятельница