RAHATLANMAQ

f.
1. Rahatlıq tapmaq, rahat olmaq, istirahət etmək, rahat nəfəs almağa başlamaq, özünü rahat hiss etmək.
Sadıq dalbadal bir neçə stəkan tünd çay içib qızışdı, rahatlandı. Mir Cəlal.

2. Oturaraq və ya uzanaraq dincəlmək, dincini almaq, yorğunluğunu almaq.
Söyüd ağacının kölgəsinə bir palaz döşədib orada rahatlandım. S.Hüseyn.
[Dəmirov] çarpayı üzərində oturub rahatlandı və kəndə tərəf baxmağa başladı. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • RAHATLANMAQ dincəlmək
  • RAHATLANMAQ rahatlanmaq bax 1. dincəlmək; 2. sakitləşmək 2
RAHATLANMA
RAHATLAŞDIRMA

Digər lüğətlərdə