RİQQƏTLƏNMƏK

f. Riqqətə gəlmək, mütəəssir olmaq, təsirlənmək, ürəyi nazikləşmək.
…İnsan seyr etdikcə qəlbi riqqətlənib, ruhu ucalıb özündə bir ülviyyət, bir əzəmət hiss etməyə məcbur [olurdu] C.Məmmədquluzadə.
Sonralar Rəhimovun 80 yaşlı atası da “oğlumu sizə tapşırıram”, – deyib riqqətləndi. R.Rza.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • RİQQƏTLƏNMƏK rəhmlənmək — mərhəmətlənmək
RİQQƏTLƏNMƏ
RİQQƏTLİ

Digər lüğətlərdə