Gülşənin rövnəqisən, zinəti bağü çəmənin.
Nədən qəhrəmanım çıxmayır düzə? Rövnəq deyilmidir günəş gündüzə?
□ Rövnəq tapmaq – daha da gözəlləşmək, təravətlənmək, parlaq olmaq.
Ömür rövnəq tapır könül güləndə; İnsanın qədrini insan biləndə.
Yarandı qardaşlıq, bir də məhəbbət; Könül rövnəq tapdı, qəlb işıqlandı.
Rövnəq vermək – 1) bir şeyin gözəlliyini, parlaqlığını, yaraşıq və lətafətini artırmaq; gözəlləşdirmək, zinətləndirmək.
Oxuyur hər biri beş-altı vərəq; Sonradan saqqala verir rövnəq.
Ömrümə rövnəq verən, minnətsiz minnət çəkən, ağrıma dözən Ruqiyyə idi, Ruqiyyə…
Eşqin qüdrətlidir… Bu eşq ilə sən; Qara torpağa da rövnəq verərsən. ;
2) qüvvət vermək, rəvac vermək, daha da inkişaf etdirmək.
İbrahim günü-gündən ticarətinə rövnəq verib böyük bir tacir oldu. ().
Rövnəqdən düşmək – gözəlliyini itirmək, təravətdən düşmək, əvvəlki gözəlliyini, təravətini, lətafətini, parlaqlığını itirmək.
Buradan nə qədər gül-çiçək dərsəydilər, yenə də gülşən rövnəqdən düşməzdi.
Eyşü işrət məclisi, əlbəttə, rövnəqdən düşər; Naleyi-ney, şuri-mütrüb, nəğmeyi-tar olmasa.
Rövnəqdən salmaq – 1) təravətini, gözəlliyini pozmaq;
2) məc. yayılmağa, inkişaf etməyə qoymamaq.
Təziyə məclislərini rövnəqdən salmaq məqsədilə kinolar və sair ictimai əyləncələr təşkil edilsin.
Rövnəqi pozulmaq – bax rövnəqdən düşmək.
Rövnəqi pozulub otağımızın; Ziyası qalmayıb çırağımızın.
