RÜBƏNDLİ

sif. Üzündə rübənd olan, üzünə rübənd taxmış. Rübəndli qadın.
– Minnət xanım üzü rübəndli gəlib ortada durur. Ü.Hacıbəyov.
Kənardakı hovuzun yanında … ağ rübəndli bir qadın durub, gözlərini məscidin qapılarına dikmişdi. Çəmənzəminli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • RÜBƏNDLİ RÜBƏNDLİ Başı çarşablı, üzü rübəndli Xorasan arvadları., çörək tələb edirdilər (A.Şaiq); DUVAQLI Bir yandasa ağ eyvanlı təzə binalar; Ağ duvaqlı gəlin
RÜBƏND
RÜBLÜK

Digər lüğətlərdə

допеча́тываться застуди́ть зачётный посе́товать приостана́вливаться пу́стынь ре́кторство черного́рский ни́жний притуля́ться сдо́бный часту́шечник 'S camus chinos cosh cultriform filtration haeres misrelate plectrum star drift tapeta идальго кальмар