TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Digər lüğətlərdə

-нев-(ый) вопро́сный демпфи́рование карту́зишко непосе́дливый по-колумби́йски пропа́рывание расста́нный состяза́тель спиртоно́с тёрка безвозвра́тно вычи́хивать отмеча́ться пога́шенный пору́гивать расква́сить рукоя́тка юмран disgustedly dupe fine-wooled pastrami pillar упасти