TÜKLƏNMƏK

f.
1. Üzünə tük çıxmaq, tük gəlmək, tük basmaq.
Cavadın mülayim və mehriban rəftarını gördükdən sonra [uşaq] da əllərini Cavadın tüklənmiş ( f.sif. ) üzündə gəzdirməyə başladı. Ə.Vəliyev.

2. Tük çıxarmaq, tük əmələ gəlmək (quş balası, cücə və s. haqqında).
Şəhərdən gətirdiyim toyuğumun cücələri böyümüş, tüklənmiş, xoruzu, fərəsi bəlli olmuşdu. A.Şaiq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • TÜKLƏNMƏK lələklənmək — qıllanmaq — saçlanmaq
TÜKLƏNMƏ
TÜKLÜ

Digər lüğətlərdə