1. Təpilmiş və ya yumşaq torpağı bellə döyəcləyib bərkitmə.
□ Təpcək vurmaq – torpağı bellə döyəcləyib bərkitmək.
Arx qazanda [Gülşən] kimi təpcək vuran olmazdı.
2. Tüfəngin döşə dirənən (təpən) hissəsi; dibçək.
TƏPCƏK
is.
1. Təpilmiş və ya yumşaq torpağı bellə döyəcləyib bərkitmə.
□ Təpcək vurmaq – torpağı bellə döyəcləyib bərkitmək.
2. Tüfəngin döşə dirənən (təpən) hissəsi; dibçək.
1. Təpilmiş və ya yumşaq torpağı bellə döyəcləyib bərkitmə.
□ Təpcək vurmaq – torpağı bellə döyəcləyib bərkitmək.
2. Tüfəngin döşə dirənən (təpən) hissəsi; dibçək.