По-русски
Dil
Növ
Lüğətlər
Lüğətlər → Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

VURAĞAN

sif.
1. Buynuzla, yaxud təpiklə vurmaq xasiyyəti olan. Vurağan inək. Vurağan keçi. Vurağan at.
2. Sancan.
Piri kişi bir pətəyə çatdıqda dedi: – Bu pətəyin arıları çox vurağandırlar.
Bunlardan özünüzü gözləyin. S.S.Axundov.

#vurğu #vuran #təravət #örüş #ümdə #пускай #deyən #ad

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • VURAĞAN sancan

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • VURAĞAN VURAĞAN – DİNC Vurağan öküzə Allah buynuz verməz (Ata. sözü); Məhəmmədhəsən əmi dinc adamdır (C.Məmmədquluzadə)
a b c ç d e ə f g h x i j k q l m n o ö p r s ş t u ü v y z
v va ve və vı vi vo vt vu vü vz
VUR-TUT
VURAĞANLIQ

Digər lüğətlərdə