VURULMAQ₂

f. Bənd olmaq, aşiq olmaq, məftun olmaq, həddindən artıq sevmək.
Qazamat qulluqçularından birisi Həcərə vurulur. Qaçaq Nəbi”.
[Əsgər] isə Züleyxanın sərv qamətinə vurulmuşdu. C.Cabbarlı.
Can, usta, mən bir çəlik yay kimi qurulmuşam; Ürəkdən ahugözlü bir qıza vurulmuşam. M.Müşfiq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • VURULMAQ calanmaq — aşılanmaq
  • VURULMAQ yüklənmək — yığılmaq — doldurulmaq
  • VURULMAQ sürtülmək — çəkilmək — yaxılmaq
  • VURULMAQ yapışdırılmaq — asılmaq
  • VURULMAQ kəsilmək — gödəldilmək
  • VURULMAQ bağlanmaq — sevmək
  • VURULMAQ çalınmaq — eşidilmək
  • VURULMAQ çalınmaq — qaxılmaq — soxulmaq
  • VURULMAQ taxılmaq — keçirilmək
  • VURULMAQ döyülmək — kötəklənmək
  • VURULMAQ I VURULMAQ (birinə, bir şeyə məhəbbət bağlamaq) [Bənövşə:] Təəccüb edirəm, bunun nəyinə vurulmusan? (M

Omonimlər

  • VURULMAQ VURULMAQ I f. Zərbə endirilmək, çalınmaq, güllə ilə vurulub öldürülmək və s. Üzvlərdən Hacı Mirzə Həsən vuruldu (M
VURULMAQ₁
VURUM

Digər lüğətlərdə