XOŞLİQA sif. [ fars. xoş və ər. liqa] klas. bax xoşsurət(li). [Lətif şah:] Pəridən xoşliqa, qılmandan əla; Məlayikdən gördüm lütfkar səni. “Lətif şah”. [Tülkü qarğaya:] Nə gözəlsən, nə xoşliqasən sən; Yeri var söyləsəm: – hümasən sən. M.Ə.Sabir.