XƏLBİRLƏMƏK

f.
1. Xəlbirdən keçirmək.
[Mehtər:] Xəlbir əlimdə idi, atlara arpa xəlbirləyib verəcəkdim, yadımdan çıxıb burda qalıbdır. M.F.Axundzadə.
Yoldaşlardan biri arpa xəlbirləyir, biri tüfəngini gətirib söykəyir ağaca, biri tüfəngini götürüb aparır. C.Məmmədquluzadə.
Cəmil arpanı xəlbirləyib atların torbasına tökdü, torbaları atların başına keçirtdi. Ə.Vəliyev.

// məc. Saf-çürük eləmək, yaxşılarını yamanlardan ayırmaq.
Xəlbirlənə kaş ömür də; Boş il düşə boş ömürdən… M.Araz.

XƏLBİRLƏMƏ
XƏLBİRLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə

буйко́вый меси́лка отброса́ть порыва́ть раско́рмка резервуа́р сосе́дить составле́ние аграма́нт вы́хухоль заволоки́тить отшпандо́рить по́шлина проба́лтываться про́волока стагнацио́нный молить нукать ablastous lessen sabotage scorification wire окопать партнёр