YÜYÜRMƏK

f. Qaçmaq, qoşaraq getmək, bərk getmək, qaça-qaça getmək; qoşmaq. Hara belə yüyürürsən? Uşaqlar yüyürməkdən yoruldu.
– Küçədən bir çocuq yüyürdü evə… M.Ə.Sabir.
İtlər quyruqlarını, qulaqlarını şəkləyərək birdən-birə hürməyə, yüyürməyə başladılar. A.Şaiq.

□ Yüyürüb-yortmaq – çox yüyürmək, qaçmaq.
Üstünə yüyürmək – hücum etmək, üstünə cummaq.
Əlinə silah alanlar … düşmən üstünə yüyürdü. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YÜYÜRMƏK qaçmaq — getmək — yerimək — qopmaq
  • YÜYÜRMƏK yüyürmək bax qaçmaq I

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YÜYÜRMƏK YÜYÜRMƏK – DAYANMAQ Küçədən bir çocuq yüyürdü evə (M.Ə.Sabir); Qapının ağzında dayandı, marş verib yerlərinə qayıtdı (Mir Cəlal)
YÜYÜRMƏ
YÜYÜRTMƏ

Digər lüğətlərdə