1. Arıq, əldən düşmüş, yaraşıqsız at. Dərviş yabısı hər evin yolunu tanıyar. ( Ata. sözü ).
Qurbanəli bəy atını və Kərbəlayı Qasım yabısını minib düşdülər yola.
Kəhər olmasın, lap yabı olsun, mollaya bir at vacib idi.
2. məc. vulq. Arıq, sısqa, yeriyə bilməyən adam haqqında.