1. Ölümü yaxınlaşmış olan, ölümünə az qalmış; ölümcül. Yazıq yarımcandı, ölər, qalmaz.
– Yarımcan arvad balalarından utanıb daha su istəmir.
// Zərf mənasında. Heyvanı o qədər vurdu ki, yarımcan oldu.
2. məc. Çox yorğun, zəif, üzgün, əldən düşmüş, ölüvay.
[Hacı Mehdi:] Mən gəldim evə yarımcan.
3. məc. məh. Könülsüz, həvəssiz. İşini yarımcan (z.) görür.