YÖNSÜZ

sif. Yararsız, lazımsız, gərəksiz.
// Pis, vecsiz, fərsiz.
Hatəm xan oturduğu yerdə bütün vücudu ilə silkələndi: – Yönsüz oğul neylər ata malını, – dedi. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • YÖNSÜZ yönsüz bax 1. pis; 2. fərsiz
  • YÖNSÜZ yararsız — lazımsız — gərəksiz — pis — vecsiz — fərsiz
YÖNLÜK
YÖR-YÖNDƏM

Digər lüğətlərdə