Mərdlərə can sadağa; Zəhləmi bədzat aparar.
Balaca uşaqların səsiküyü adamın zəhləsini aparır.
[Zeynəb] ədəbiyyat müəlliminin lap zəhləsini tökmüşdü.
Zəhləsi qaçmaq (getmək) – görməyə gözü olmamaq, acığı gəlmək, sevməmək, nifrət etmək.
…Şahın münəccimbaşıdan zəhləsi getmişdi.
Bir müsəlman övrətindən zəhləsi qaçanda, gecə-gündüz səy eləyir ki, övrət ölsün, yəni vəfat etsin.
[Məşədi İbad:] Hərgah [papağı] bu cürə qoysam, onda qızın məndən zəhləsi gedər.
[Məhbusi Kərimxana:] Oğru kimi gizli və işsiz yaşamaqdan zəhləm gedir.
