SƏBİRSİZ


1. sif. Səbri olmayan, hövsələsiz, dözümsüz, tələsən. Səbirsiz adam.
2. bax səbirsizliklə (“səbirsizlik”də).
Qız anasını harada axtaracağını bilməyərək, səbirsiz gözləməyə başladı. T.Ş.Simurq.
Toplaşmışdıq, oturmuşduq; Gözləyirdik hey səbirsiz. N.Rəfibəyli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • SƏBİRSİZ SƏBİRSİZ (səbri olmayan, dözümü olmayan) [Müqim bəy:] O, Alagözün buxağını qıdıqladı. Yoxsa bizim səbirsiz xanım sənə toxunubdur? (S
  • SƏBİRSİZ dözümsüz — hövsələsiz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • SƏBİRSİZ SƏBİRSİZ – TƏMKİNLİ A kişi, nə səbirsiz adamsan (S.S.Axundov); Bizim yeganə çıxış yolumuz budur: hissiyyata qapılmamaq, səbirli, təmkinli olub iş görm
SƏBİRLİ
SƏBİRSİZLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə

заказа́ть наскита́ться пожужжа́ть пошлёпать та́нго шампиньо́нница отма́зывать подсе́ивать позвони́ть привле́чь стенно́й ультима́тум перевес тун фунт misrepresent per pro salaried sap-green singles bar snip swampland time-shift антропоид легализация