SABİTQƏDƏM

sif. [ ər. ] Sözünün, fikrinin, vədinin üstündə möhkəm duran, sözündən, vədindən dönməyən; səbatlı, möhkəm.
Zahid, ramazanda mənə bu tövbəni verdin; Get, başın üçün, tövbədə sabitqədəməm mən. S.Ə.Şirvani.
Mən öz əhd-peymanımda möhkəm və sabitqədəməm. M.F.Axundzadə.
Sabitqədəm olsaydı əgər yari-vəfadar; Aşiq dəxi qaçmazdı bəladan, dayanardı. M.Ə.Sabir.

SABİT
SABİTLƏŞDİRİLMƏ

Digər lüğətlərdə

антиоксида́нты каве́рна неоли́т оонизи́ровать опосты́лый пове́ргнуться прое́ктный изъяви́тельное наклонение короно́ванный разносклоня́емый съёмочный табаке́рочка carbon steel congratulate fabricant fade up hamlet indisputable nummulitic nutcase ogre впихнуть знамя отправляться расчётчик