Xeyli sözünün canlı danışıqda işlənən forması, nəfər mənasını verir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Baxdılar ki, atın üstündə bir qız xeylağı var
Ölmüş adamın xatirəsinə verilən yemək; ehsan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu dedi: – Ay qarı, qorxma, gecə bayıra çıxıb atana xeyrat vermək ist
Ox (silah). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Xədəng ox şəklində də işlənir (mürğ quş, qızıl-qırmızı, uzundraz kimi komponentlərin hər ikisi eyni mənanı v
Ox (silah). Klassik şeirdə gözəlin kirpiyi oxa (xədəngə) bənzədilir. Dastanlarda həm həqiqi, həm məcazi mənalarda işlənməsinə aid nümunə var
Evin birinci mərtəbəsindən ikinci mərtəbəsinə və ya çardağa çıxmaq üçün tavandan açılan kiçik qapı (yan tərəfə deyil, aşağıdan yuxarı qaldırılmaqla aç
Xəlq olunmuşlar, xidmətçi qadın, cariyə, kölə qadın. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Üst geyimi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir xələt biçərəm Eyvaz boyundan, İncimərəm xasiyyəti-xoyundan, Kəsin tunculardan, qırın qoyundan, Yeyin, də
Hədiyyə vermək, xələt vermək, xələt geydirmək, hökmdarın könlünü xoş etmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Gülən, üzügülər, şən. 2. Məcazi mənada: klassik ədəbiyyatda tamam açılmış gülə bənzəyən gözəlin üzü mənasında işlənmişdir
1. Gülən, üzügülər, şən. 2. Məcazi mənada: klassik şeirdə gözəlin üzü açılmış gülə bənzədilir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Açılıbdı sinən gülü, Dön
Gülüş, gülümsəmə. Eşqin sövdasına aşiq düşəndə, Eləməz nəsihət heç əsər, nədi? Bülbültək tutulur, heç olmaz xəndə, Verə yar yolunda can, bu sər nədi?
Ulaq, uzunqulaq, eşşək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Girrəm meydana ər kimi, Durram qabaqda nər kimi, Düşmən boylanar xər kimi, Qaçırtmaz meydandan m
Bac, vergi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvazım xərac alanda, Hələbə talan salanda, Düşmən çox, sən tək olanda, Hirslənib coşduğun varmı?
1. Palana bəzək üçün tikilən rəngbərəng iri muncuqlar. 2. Məcazi mənada: dəyərsiz, qiymətsiz. Xərmöhrə gətirib ləldir deyər, Doğru söz deyərsən, təbin
Sədəf. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Ədəbiyyatda üzük mənasında da işlənir. Atı çapdım Çənlibelin düzünə, Qurban olum şagirdinin gözünə, Xırda xətəm
ərəb. xətt, fars. xal Gözəlin sifəti mənasını verir. Dastanlarda bəzən gözəl oğlanlar barədə də işlənir
ər. xətt, fars. xal Gözəlin siması, sifəti, camalı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Baxdı ki, pəncərədə bir qız durub, bir qız durub ki, o necə deyərlər
Bax: xətti-xal.
Bax: xətti-xal. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
1. Baramadan əyrilən sap. 2. İpək parça növü. Qurbani der: zülfün ucu xəyətdi, Qurandakı qulhuvəllah əhətdi, Desələr sərində bu nə halətdi? De ki, bir
Bax: xəyyatə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Dərzi, paltartikən. O, şəhərdə qəriblər kimi dolanıb, bir neçə gündən sonra güzarı bir xəyyat dükanına düşdü
1. Baramadan əyrilən sap. 2. İpək parça növü. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qızıl ov səqərli, köşək dönümlü, Dəyirman madarlı, ac qurd yeyimli, Dovşan
1. Donuz. 2. Heyvan (söyüş kimi işlənir). (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dialektlərdə kobud, dinsiz, varlı mənalarına da rast gəlinir
Kiçik, zəif. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: xıra. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Tamam, ağzınacan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Özünü xəzinənin içinə salıb xurcununu xırcım-xırcım doldurub düzəldi yola
fars. xəridən – almaq Satınalma, alma. Dastanlarda xırd eləmək – satmaq mənasında rast gəlinir. Ay ağalar, gəlin sizə söyləyim, Yalquz daşdan olmaz di
Bax: xirqə.
Bax: xirqə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Üzə qabarmaq, xorlamaq, donquldamaq, mırıldanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Oğru. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Alacalardan aşanda, Ərzurumu dolaşanda, Qənimlərtək savaşanda, Gözü qanlı xırsız gördüm
1. Tamahkar; xəsis. 2. Donuzu olan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: xişm. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bax: xırd.
1. Satın almaq, pulla almaq (mal, əşya). 2. Satıb başdan eləmək.
Bax: xirid eləmək.
1. Alıcı, müştəri. 2. Məcazi mənada: bir şeyin qiymətini bilən, başa düşən; sərraf. Yavaş get, yavaş get, kimin yarısan? Hansı bəxtəvərin xiridarısan?
1. Bez və ya qumaş parça. 2. Dərvişlərin geydikləri qaba yundan uzun ətəkli üst geyimi. Katiblər dərs alar, vədə sin gözlər, Ömür başa yetən vədə sin
1. Bez və ya qumaş parça. 2. Dərvişlərin geydikləri qaba yundan uzun ətəkli üst geyimi. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çənlibeldən dud eləyib
ərəb. xirqə, fars. ...puş Xirqə geyən dərviş. Yatmışdım mən də, qəmə duş oldum, Oyandım qəflətdən xirqəpuş oldum, Kamandar ovçuya mən də tuş oldum, So
Bax: xişm.
Acıq, qəzəb. Xişm ilə adam öldürür, Yerişi qandır bu gələn. On dörd gecəlik ay kimi İşıq salandır bu gələn
Acıq, qəzəb. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Mənəm şiri-nərtək meydanda gəzən, Xişm ilə düşmanın bağrını əzən, Tülək tərlan kimi havada süzən, Sonra yax
Xəyal. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bu xiyal ilə onun təpəsindən bir əmud yendirdi. (“Dəmirçioğlunun Çənlibelə gəlməyi”)
Xidmətçi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Müəllim, molla mənaları ilə yanaşı, tacir mənasında da işlənir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda tacir mənasında rast gəlinir
Bax: xotkar. Milçək vızıldadı, uçdu havaya, Yağın süzdüm üç yüz altmış tavaya, Yüklədim ətini doxsan dəvəyə, Xodkar üçün göndərdim mən leşini
Bax: xonça. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Çənlibeldə köçüm, qonum, Atlasdan biçilər donum, Ortadan qalxmaya xonum, Gündə yüz qonağım ola!
Şirniyyat, meyvə və başqa hədiyyələr qoyulmuş bəzəkli sini, tabaq və s. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu ilə Nigar xanım atdan düşüb süfrə başınd