Əjdaha; böyük ilan, insan yeyən ilan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Hiss etdirmədən çıxıb getmək, gözdən itmək, qaçmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir anda meydan boşaldı
Əksik, kəm. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ayrılmaq, qeyb olmaq, ölüb ayrılmaq, sayı azalmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qüsur, əksiklik, nöqsan, eyib. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sataşmaq, əylənmək, oynaşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Müxtəlif rənglərə çalan laylardan ibarət olan bərk mineral. Yarımqiymətli daş kimi bəzək şeylərinin hazırlanmasında istifadə edilir
Ağıl. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Flektivlik baxımından aqil sözü ilə qohumdur. Hər igiddə olmaz hünər, Od olmasa ocaq sönər, Dövlətlidən dövlət dö
Bax: əqil. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Əhdə əməl etmək vəfadandır. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əl-əhdi minəl-vəfa. Biz öz vədimizi yerinə yetirdik
Sonunda, nəhayətində. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Yardıma, köməyə çağırış bildirən nida. 2. İmdad, nicat. Əsma xanım edər bu ələmanı, İmdada çağırram Şahi-Mərdanı; Zülm etmə, öldürmə belə cavanı, Q
Çarəsiz qalmaq, nə edəcəyini bilməmək.
Bax: əlamanda qalmaq.
ər. əleyh – onun üzərinə, ona Salama qarşılıq cavab olan əleykiməssəlam sözünün qısa şəkildə işlənməsi
Dərd, qəm, kədər, qüssə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bir ah çəkdim ərşi-zəminə düşdü, Ələm oxu bir-birinə ötüşdü, Namə gəlib Çənlibeldə yetişdi, Mə
Bayraq. Döyülür təbillər, sancağı ələm Bizləri gözlüyüb nişana gələr. (“Abdulla və Cahan”)
1. Quru sümük. 2. Çox arıq, əldən düşmüş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda 2-ci mənada işlənir
Bax: ələngə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İş belə ələngə-üləngəyə qalsa, bunlardan mənim özümdə də çoxdur
Susuzluq. Bir almas göndərdim yara yadigar, Almadı alması, bağrıdaş Pəri. Könül tələb elər məndən nəyim var, Od tutub cismimi ələtəş, Pəri
Mövlaya şükür, Allaha şükür olsun. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Ərəb əlifbasının ilk hərfinin adı, əbcəd hesabında 1 rəqəmini ifadə edir; Allahın adlarından biri
ərəb əlifbasının ilk iki hərfinin adı Əlifba. Alimdən dərs aldım əlif-bey üçün, Sürahilər düzülübdü mey üçün, Dəli könül, qəm çəkirsən nə üçün? Qəmli
Beli bükülmək, əyilmək.
Bax: əlif qəddi dal (yay, nun) olmaq.
Ərəb əlifbasında əlif və ğeyn (”qayın” bu sözün təhrif olunmuş şəklidir) hərflərinin adı. Əbcəd hesabına görə, əlif bir, ğeyn min ədədinə uyğun gəlir
Bax: qərəz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Əlqərəz, can qardaşlığı Çənlibeldə oldu qan qardaşlığı. (“Mahru xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (İ
Taxıl, un, yem, ot və s. alveri ilə məşğul olan adam. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Göz gəzdirdi, gördü meydanın aşağı tərəfində bir əllaf dükanını ye
Çox nadinc, çox hərəkətli, əlli-ayaqlı. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bunu döyürdü, onu söyürdü, hamını əlindən zara gətirmişdi
Sağollaşma, vidalaşma. Gülgəz Pəri dedi: – Dediklərimi yaddan çıxartma! Abbas Pəri xanımla əltəmən olub ayrıldı
Süvari, ata minmiş, atlı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dağ keçisi, əlik. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Əlikli. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yenicə ota düşən və eyni zamanda anasını əmən quzu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğluyam, gəzdiyimi tapardım, Qayalar başında qala yapardım, Ağ
Sarınmış uzun parça yaxud tirmə zolağından ibarət baş geyimi; sarğı, çalma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu bazardan aldığı ağ rəngli molla köyn
Nəyi? Quranda 30-cu cüzün başındakı Nəbə surəsinin ilk ayəsi olan “əmmə yetəsa-əlun”un (onlar bir-birindən nəyi soruşurlar?) ilk kəlməsidir, ona görə
Atanın qardaşı, əmi. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Buyurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Polad toppuz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qılıncdan murad hasil olmadı, əmuda əl atdılar. Əmuddan murad hasil olmadı, nizəyə əl uzatdılar
Polad toppuz. Əmud endi Samın başına. Sam əmudu göydəykən vurub yerə saldı. Keyxan gördü əmuddan bir murad hasil olmadı, yenə bir dəli nərə çəkib dedi
Əmizdirmək, döşdən süd vermək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
ər. nemət sözünün cəmi Bəxşiş, hədiyyə, mükafat. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) O gətirdiyi xəbərə görə ənam gözləyirdi
Nemət sözünün cəmi; bəxşiş, hədiyyə, mükafat. Qırmızı geyib əmr elədi ki, Musaxan vəzir və sərraflar sabah meydana çıxsınlar, onlara ənam verəcəyəm
1. Kaşalota oxşar bir balığın mədəsindən çıxarılan gözəl qoxulu maddə. 2. Gözəl iy, ətir. N.Tusi “Cavahirnamə” əsərində yazır: “Ənbərin yoxlanılması b
1. Kaşalota oxşar bir balığın mədəsindən çıxarılan gözəl qoxulu maddə. 2. Gözəl iy, ətir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) N
ərəb. ənbər, fars. fəşan – səpən, saçan Ənbər səpən, ənbər qoxuyan, ətir saçan. Ağ əndamı başdan-başa, Ətirli gül müşkfəşan
Bax: ənbərəfşan.
1. Bədən. 2. Boy, qədd, qamət, bədən quruluşu. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qıratı gətirdim cövlana, indi, Varsa igidlərin meydana gəlsin!
1. Ülgü, ölçü. 2. Məcazi mənada: hədd, hüdud; norma. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda məcazi mənada işlənir
Bülbül. Baxmasın gözəllərə Adamların bəd nəzəri. Əndəlib nalə çəkib, Ölməsin güldən ötəri. (“Seydi və Pəri”)