(Kürdəmir, Sabirabad) yun paltar
(Bakı) bax dayandoldurum
(Qazax) yüngülxasiyyət. – Məhərrəm də adamdımı, diydişin biridi
I (Cəbrayıl, Mingəçevir) 1. təkər (Cəbrayıl). – Arabanın diyiri çıxıf 2. fırfıra (Mingəçevir) II (Göyçay) mütəkkə
(Mingəçevir) fırfıra
(Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) yüngülxasiyyət. – Diyiş adamda nə:zir qanacax, mərifət (Gədəbəy) ◊ Diyiş-diyiş danışmax (Çənbərək) – mənasız danışma
(Kürdəmir) xörək adı. – Diylə pişir yesin, xəsdə:n eyni açılsın
(Qafan) köhnə ölçü vahidi (bir kiloqram tutan mis cam). – Qulu bu gün bir diynəviç buğda aldı
diysincəm eləməx’: (Qazax) iyrəndirmək. – Bu ətin iysi saf diysincəm elədi bizi
(Basarkeçər, Borçalı, Gəncə, Hamamlı, Qazax, Mingəçevir, Şuşa, Ucar) iyrənmək. – Ay uşağ, o xörəydən mən diysindim (Borçalı); – Yanğır adam hamını diy
(Hamamlı) evlənərkən qızın ata-anasına oğlan tərəfindən verilən pul və ya mal. – Gərəx’ maηa dizaltı verəsən ki, qızımı oğluna verəm
(Bakı, Cəbrayıl, Füzuli, Hamamlı, Qax, Qazax, Lənkəran, Şəki, Tərtər) 1. qadın alt və üst tumanı (Bakı, Qax, Tərtər, Füzuli)
(Ordubad) döşəkçə
(Zaqatala) bir şeyi ovucda sıxmaq. – Qovuti dizililəmək lazımdı
(Qax) ovuc
(Ordubad) altıyaşar, altıillik keçi. – Dayımgilin dizmanını gecə qurt dağıdıp
(Ağdam, Ordubad) qurudulmuş üzüm, kişmiş. – Bazardan qayıdanda uşaxlara bir az dizmarı al gəti (Ağdam)
(Cəlilabad, Göyçay, Kürdəmir, Qax, Mingəçevir) bax dizdix’. – Dizziydən ötri səkkiz ərşin çit almışam (Qax)
do: gəlməx’: (Ağdam, Kürdəmir, Mingəçevir) qalib gəlmək. – Cəbi Səfərə do: gələr (Ağdam); – Biz olara həmişə do: gəlmişük (Kürdəmir) ◊ Do: düşmeg (Bak
(Bolnisi, Qazax, Tovuz) 1. xəmir yaymaq üçün xüsusi dairəvi taxta 2. qabın ağzını örtmək üçün dairəvi taxta qapaq
(Ağdam) çolaq
(Göyçay) küpəoxşar balaca saxsı qab
(Sabirabad) sırıqlı
(Bakı) baca. – Çörəy yapıllar, doblədən tüssi gəlir
I (Qax, Şəki) bax dobı. – Dobu:n içində accənə qatıx var (Şəki) II (Sabirabad) bax dobi
dod eləmək: (Mingəçevir) qoçaqlıq eləmək
(Çənbərək) ağzına kimi doldurmaq. – Parxacı bulamıynan dodaxbirrədim; – Çualı taxılnan dodaxbirrəmə, bağlammaz ağzı ha:
(Gəncə) ağızbaağız, ağzına kimi dolu. – Sarı camışın sərnişnən dodaxlama südü olur
dodı vermək: (Bakı) yalan sözlərlə (vədlərlə) başından eləmək
(Bakı) birsayaq, birtəhər. – Günnərimizi dodmodnan vurrux başa
I (Ağdam) avara II (Ağdaş) əmiarvadı
(Laçın) etibarsız. – O, dodurğayı adamdı
I (Şəki) tütün düzülmüş iplərin keçirildiyi ağac qarmaq II (Gəncə) dərini yumşaltmaq üçün istifadə olunan tiyəli haça alət
(Gəncə) doğanaqla dərini yumşaltmaq. – Dəri doğanaxlammasa yumşalmaz; – Diyan, dəriləri doğanaxlıyıf gəlirəm
(Cəbrayıl, Gəncə) doğanaq düzəltmək üçün yararlı ağac. – Meşiye: dəndə bir-ki dənə doğanaxlıx ağaj kəs gəti (Gəncə); – Mə: bir doğanaxlıx lazımdı (Cəb
(Şamaxı) əzəldən. – Qado: yalım, doğdı-bitdi bırda olanıx
(Dərbənd, Şərur, Tərtər) yumurtlamaq. – To:ux doğdu (Tərtər); – Toyuğ doğanda yaman qaqanax çəkir (Şərur); – Tovuğ yumurta doğdi (Dərbənd)
(Qazax) oyuq
(Sabirabad) çaydaşı. – Adil doğrumdaşnan pencərini sındırdı
(Cəbrayıl) su dəyirmanında pərlərin yerləşdiyi yer. – A bala, keş belə, düşərsən doğuzduğa, pər vırar, baş-gözü: dağıdar
(Gədəbəy) inadkar. – Nə doqqar adamdı Qulu
I (Qafan, Oğuz) çəpər II (Borçalı, Gəncə, Gədəbəy, Göyçay, Qazax, Qax, Şəki, Tovuz, Ucar) kənd küçəsi, əsas yoldan məhəllələrə ayrılan yol
I (İmişli) yara adı. – Uşağ vaxtı qıçıma doqquzdon çıxıb, o:n yeridi bı II (Göyçay, Laçın) iynəyarpaqlı, kolaoxşar ağac adı
(Şəki) balaca saxsı qab. – Duluzdan bir doquş aldım
I (Bakı, Cənubi Azərbaycan, Culfa, Gəncə, Qarakilsə, Ordubad, Salyan, Şamaxı) ağac, taxta və ya mal gönündən hazırlanmış qab (vedrə, tuluq)
(Gəncə, Mingəçevir) kəklik tutmaq üçün tələ. – O:çular do:laynan kəklik o:luyullar (Gəncə)
(Kürdəmir, Şuşa) 1. hiyləgər, bic. – Əlirza yaman dolabdı (Kürdəmir) 2. hiylə, fırıldaq, biclik. – Əhməd dolabdan başqa bir iş bilmir (Şuşa)
(Ağdam, Qazax) hiylə, fırıldaq ◊ Dolaf gəlməx’ (Ağdam) – aldatmaq, fırıldaq işlətmək. – Maηa dolaf gəlməx’ isdiyirdi, yaxşı başa tüşdüm (Ağdam) Dolaf
(Ağdam) hiyləgər, fırıldaqçı. – Temir dolafçının biridi, onnan dost olmasaη yaxşıdı
(Cənubi Azərbaycan) qaramal salınan yerin qapısına qoyulan ağac. – Dolağı bağladım mal-qara çıxmasun