(Zaqatala) gözü titəli. – Çamxur Hasan gəlcaxdı
(Goranboy, Qazax, Şahbuz, Şəmkir, Tovuz, Yevlax) palçıq. – Su çamır kimi gəler, çay qoymağ olmaz (Tovuz); – İnəx’lər çamırın içindədi (Qazax); – Getdi
(Ağdaş) lilli, bulanıq. –Kürün suyu çamradı
(Şəki) vaxt, zaman. – İrğal ələ, diliηnan kağız ver, görüm nə ça:nə gəliysan
(Ağdam, Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Laçın, Naxçıvan, Şəki, Yevlax, Zəngilan) 1. saxsı kasa (Naxçıvan) 2. ölçü qabı (Ağdam, Gəncə)
(Şəmkir) yabanı bitki adı. – Çanaxyaran hər yerdə bitir
(Zaqatala) bitki adı
(Ağcabədi, Yevlax) məfrəşi bağlamaq üçün yundan toxunmuş ip. – Çandıynan fərməş çatırıx
(Gədəbəy, Kəlbəcər) kətmən. – Çapeynan qartopun, qardalının alasını vuroylar; – Qartofun divini çapeynan doldur (Gədəbəy)
(Göyçay, Salyan, İmişli, Şamaxı) ətçapan, ət doğrayan alət. – Qəssab əti çapacağınan çapdı (Şamaxı); – Az, çapacağı gəti, əti doğrıyım (İmişli)
(Ağdam, Goranboy, Qazax, Mingəçevir, Şəki, Şəmkir, Tovuz, Zaqatala) bax çapacağ. – Çapacağınan öydə arvad ət döyür (Goranboy); – Çapacax qəssəflərdə o
(Biləsuvar) içərisində qənd doğranan taxta tabaq, xürsusi qurğu
I (Cəlilabad, Əli Bayramlı, Kürdəmir, Sabirabad) 1. ocaq qalamaq üçün qazılıb düzəldilmiş yer (Cəlilabad, Kürdəmir)
(Gədəbəy) kətmənləmək, kətmənlə alaq vurmaq. – Zavah duruη gediη, yarımçıx qoyduηηuz yeri çapale:η
çapan çalmax: (Ağcabədi, Ağdam, Bərdə) əl çalmaq. – Özünnənbəy oynuyanda çapan çalırıx (Bərdə)
(Ağdam) sacda bişirilən çörək
(Sabirabad) yarıtmaz (adam). – Oya iş tapışırma, o ki çapbadı
(Dərbənd) ət doğrayan alət. – Xatın, çapğını gəti, əti döğrəyim
(Salyan) zirək, diribaş. – Zalım oğlu, çox çapığ gedədi
(Ağdam, Tovuz) dərman bitkisi adı. – Çapığotu yara dərmanıdı (Ağdam)
(Qax, Şəki, Zaqatala) qaçmaq, yüyürmək. – Hodu, qoyunun dalıncax çapılan hodu (Qax); – Çapılıf una çatdım; – Çapıl gör no:ldu uşağa (Şəki); – Dərvəzən
çapış çalmax: (Bərdə) əl çalmaq. – Baxçada çapış çalırıx, oxuyurux
(Ağbaba, Böyük Qarakilsə, Şərur) cındır, əsgi. – O çapıtı ver mə: (Şərur)
I (Ağcabədi) mayasız xəmirdən bişirilən çörək. – Çapıtma ya <nə> acıxamralı olur, ya da <nə də> yuxa II (Zəngilan) qalın
(Ağcabədi) oğurlamaq, xəlvəti götürmək. – Əli mənim eynə:mi çapıdıb apardı
(Gədəbəy, Qazax, Şuşa) qarətçi, çapqınçı. – Xınna dərəsində çapo:ullar qavağımızı kəserdi (Gədəbəy); – İndi çapo:ul yoxdu (Qazax)
(Laçın) qarətçi, çapqınçı
(Salyan) qalın. – Qo:şum arağı çappa isganda içir
(Tabasaran) yorğa yeriş (atda). – Atda yəxşi çappağ da uladu
(Cəbrayıl, Qarakilsə, Qazax, Mingəçevir, Zəngəzur) heyvanların doğuşdan əvvəl ifraz etdikləri maye. – İnəhdə çara görəndə bil ki, onın doğmax vaxdı ya
çarx döyməx’: (Qazax) məc. dəfələrlə, dönə-dönə gedib gəlmək. – Axşamatan Hajı dərəsinə çarx dö:rəm malın dalınjan
(Ağdam, Cəbrayıl, Gəncə, Mingəçevir) itilərəmk. – Qəməltini ver, çarxlamağa aparajam (Gəncə); – Pıçağı çarxlamışam, indi qılış kimi kəsir (Cəbrayıl)
(Ağdam) uşaq oyunu adı
I (Şəki) bax çağırmax II. – Xoruz ça:rır. – To:ğ ça:randa u͂: kəsəllər II (Qax) demək. – Honu biz qala olan sirt ça:riyıx
(Yevlax) çalxalanmaq. – Süd çarpalansa, qavdan tökülər
I (Çənbərək, Qazax) qəlpə, daş qırıntısı. – Bənna çarpana işdədi ki, daşın arasına qoysun (Çənbərək) II (Gəncə) dənəvər (barıt)
(Bərdə, Qarakilsə, Şuşa, Tərtər) bax çarpana I. – Top atılanda çarpanax adama dəyif yaralıyır, ya da öldürür (Şuşa); – O çarpanaxlardan yığ gəti bıra
(Xaçmaz, Quba) dolaşıq, qarışıq. – İşim çux çarpaşuxdu (Quba)
I (Ağdaş, Gədəbəy) arxalıq və ya qadın kəmərinin qarmağı. – Arxalığımın çarpazı tüşüf (Gədəbəy); – Bu kəmərin çarpazı yaxşıdı (Ağdaş) II (Zaqatala) cə
(Naxçıvan) bax karsı
(Zaqatala) kiçik talvar. – Çartambulu düzəltdim
(Daşkəsən) çatlamaq. – Uşax vaxdı məj tutanda qolu burxuluf, sümüx’ləri çartaşıf
(Şamaxı) islanmağa qoyulmuş buğda. – Çartdama qayır, savah hədik bişirək
(Cəlilabad, Gəncə, Yardımlı, İrəvan) 1. çəpgöz (Gəncə, İrəvan). – Lap çaş adam kimi baxırsan (İrəvan) 2
(Əli Bayramlı) çanaq sümüyü. – Onun çaşalı yaman yekədi
(Ağcabədi, Ağdam, Çənbərək, Gədəbəy, Kəlbəcər, Ordubad, Şəmkir, Zəngilan) yabanı bitki adı. – Çaşır yeməli otdu, onu şovrıya da atıllar (Zəngilan); –
(Şəki) bax çatal I. – Ho çatağ almanı maηa versaηa
I (Ağdam, Axalsxi, Bərdə, Cəbrayıl, Gəncə, İmişli, Kürdəmir, Zəngilan) 1. bir-birinə bitişik (Ağdam, Zəngilan)
(Bərdə) haçalıq. – Çatallıx ən çox qoz ağacındo:lur
(İmişli) birləşmək, qovuşmaq. – İki bazı gəlib orda çataşıb