is. Müxtəlif yerlərdə müxtəlif (2-4) yaşlarda olan erkək qoyun. Toğlu birillik, şişək ikiillik, öküz üçillik olardı
bax şişkin
“Şişirdilmək”dən f.is
f. 1. Şişkin hala salınmaq, üfürülüb qabarılmaq, köpürülmək. 2. məc. Artırılmaq, üstünə qoyulmaq, mübaliğə edilmək
sif. 1. Şişkin hala gətirilmiş, üfürməklə doldurulmuş (qazla, hava ilə), köpdürülmüş. 2. məc. Artırılmış, üstünə qoyulmuş, mübaliğə edilmiş; mübaliğəl
bax şişirdilmək
bax şişirdilmiş. Sensasiya xasiyyəti daşıyan şişirilmiş xəbərlərdən … [Firidun] rəsmi dairələrdə Kərimxangilin tutulması ilə əlaqədar nə kimi fikirlər
1. “Şişirtmək”dən f.is. 2. Sif. mənasında. Mübaliğəli. Qocalar gülüşür, ovçuluq çağlarının şişirtmə nağıllarına dadlı-dadlı qulaq asardılar
f. Üfürüb doldurmaq, köpürtmək, qabartmaq, şişkin hala gətirmək. Şarı şişirtmək. Ordlarını şişirtmək
sif. Şişmiş halda olan. [Sübhanverdizadənin] bir az şişkin olan sifəti indi yanar köz kimi qızarmış(dı)… S
f. Şişkin olmaq, şişmək. Qarnı şişkinləşmək
is. Şişmiş, köpmüş, qabarmış şeyin halı; şişmanlıq
sif. Qarnı şiş, qabağa çıxmış; yekəqarın, şişman. Bayram olcaq şövkətlilər, şanlılar; Dövlətlilər, pullular, milyanlılar; Tirboyunlar, şişqarınlar, ca
sif. Qulaqları şiş. Şişqulaq it
“Şişləmək”dən f.is
f. 1. Şiş etmək, ucunu iti eləmək, şiş hala gətirmək. Student Həmzəbəy … başını darayırdı, bığlarının uclarını maşa ilə şişləyib yuxarı qovzayırdı
“Şişlənmək”dən f.is
f. 1. Şiş durmaq, qabarmaq. Onun əlləri titrəyirdi, bığları qaplan bığları kimi şişlənirdi. M.S.Ordubadi
is. 1. Şişə çəkilərək od üstündə bişirilən tikə-tikə ətdən ibarət yemək; tikəkabab (rus dilində “şaşlık” şəklində işlənir)
sif. Çox kök, yekəqarın, şişqarın. Ayrım qızı qısaboylu, şişman bir qadın idi. A.Şaiq. // Qabağa çıxmış, şişmiş, qabarmış halda olan
sif. Şişman, bir qədər şişman, bir qədər kök, dolğun. [Qonaq] şişmanca bir adam idi. S.Hüseyn. Bu sırada şişmanca, ortaboylu, ciddi simalı Məcid əfənd
“Şişmanlaşmaq”dan f.is
f. Şişman olmaq, çox kökəlmək, qarın sallamaq
is. Şişman adamın halı, köklük
sif. Sifəti şişman, dolu olan, köksifət. Şişmansifət adam
“Şişmək”dən f.is
f. 1. Xəstəlik, zədə və s. nəticəsində qalxmaq, köpmək, qabarmaq. Ayağı şişmək. Üzü şişmək. – Gözün üstü şişib olubdu qovuq; Zahirən bu gecə dəyibdi s
sif. 1. Papağı dik, şiş olan, başına şiş papaq qoymuş. Şişpapaq kişi. – Hər dəvənin örkəni şişpapaq, beli qəməli bir sarbanın əlində idi
is. coğr. Dağın şiş təpəsi, zirvəsi; pik. // sif. Təpəsi şiş. Şiştəpə dağ
sif. 1. Duz qatılmamış, duzsuz. Şit pendir. Şit kərə. – [Mahmud:] Bir kətəyə bax, şit yağı da basıblar arasına, adamın ağzının suyu axır
zərf Şit, qeyri-ciddi, yüngülyüngül. Şit-şit danışmaq. Şit-şit gülmək. // məc. Yüngüllük, bayağılıq, qeyri-ciddilik; yüngül, bayağı, qeyri-ciddi hərək
şitini-şorunu çıxarmaq dan. – Bax şitini çıxar(t)maq (“şit”də)
[fars.] klas. Tələsmə, sürət, tezlik. □ Şitab etmək (eyləmək) klas. – tələsmək. Sonradan olur peşiman; Hər kimsə ki, şitab eylər
sif. Nadinc, dəcəl, şuluq, üzlü, şit. Şitəngi uşaq. – Sevdim isə şitəngi, dəcəl, həm də mollanın qələmini tutan, üzünə deyən idi
is. Nadinclik, dəcəllik, şuluqçuluq, üzlülük, şitlik. □ Şitəngilik etmək – nadinclik etmək, şitlik etmək
“Şitənmək”dən f.is
f. Nadinclik etmək, dəcəllik etmək, şitlik eləmək. Şitənmək, dalaşmaq və barışmaq – onların yoldaşlığı belə başlamışdı
is. Sonradan çıxarılıb başqa yerdə əkilmək üçün parnikdə (istixanada) və ya xüsusi ləklərdə yetişdirilən bitki
is. Şitil əkməyə məxsus maşın, alət
1. “Şitilləmək”dən f.is. 2. k.t. Bitki becərmə üsullarından biri (bax şitilləmək). Respublikamızın cənub-şərq tərəfində olan Astara, Lənkəran və Masal
f. k.t. Bitkini seyrəltmək, çıxarıb seyrək əkmək
is. Şitil yetişdirilən yer; tinglik. [Eyvaz:] Mən ondan ayrılaraq, təzə bağın qurtaracağında saldığımız şitilliyə getdim
“Şitlənmək”dən f.is
f. Yüngüllük eləmək, qeyriciddi hərəkətlər göstərmək, şit-şit danışmaq
is. 1. Şit, duzu az şeyin halı, keyfiyyəti. Şitliyindən xörəyi yemək olmur. 2. məc. Qeyri-ciddi, yüngül, bayağı, duzsuz hərəkət, söz
is. Ağacın nazik, kiçik budağı, cavan budaq. Qonaqlar Gülşənin göstərdiyi şivlərə, tez-tez qoparıb atdığı qönçələrə uzun müddət baxdılar
is. Hindistanda dağıdıcı allah Şivanın adından dini cərəyan
is. [fars.] 1. Danışma tərzi, tələffüz tərzi, tələffüz. Dostum haman kitabı bükdü, qoydu stolun üstə və durdu, getdi, şkafdan yenə bir köhnə kitab çıx
sif. [fars.] Şivəli, nazlı, ədalı