is. köhn. Gəzərək xırda alver edən adam, gəzərgi alverçi; xırdavatçı. [Mirzə Əliməmməd Səfərə:] Pul verərəm, bir az mal alarsan, çərçi sifətilə gedərs
is. 1. köhn. Çərçinin işi, peşəsi; xırdavatçılıq. [Hacı Mehdi:] Get bazara, çərçiliyini elə, beş şahı qazan, ətə, çörəyə ver, gətir ye, yıxıl yat
is. [fars. çəhar çubə – dörd ağac] 1. Bir şeyi çərçivələmək, keçirmək üçün taxtadan və s.-dən qayrılmış dördbucaq və ya oval formada kənarlıq, qəfəs
“Çərçivələmək”dən f.is
f. Çərçivəyə salmaq, çərçivəyə yerləşdirmək; haşiyələmək. Şəkli çərçivələmək
sif. Çərçivəyə salınmış, çərçivəsi olan; haşiyələnmiş. Çərçivəli şəkil. – Kəllə divarda böyük çərçivəli Rza şahın əksi asılmışdı
bax çəyirdək. Kərim duruxdu, az qaldı ki, zoğal çərdəyi boğazına getsin. Ə.Vəliyev
bax çəyirdəkli
bax çəyirdəksiz. Çərdəksiz meyvə
is. Əsil mənası “çər xəstəliyinə tutulmuş” olub, ev heyvanları haqqında yüngül qarğış kimi işlədilir
is. [fars. çəhar yek – dörddə bir] 1. Arşının dörddə birinə bərabər uzunluq ölçüsü (17,75 sm). Təndirlə üzbəüz divarın içində beş çərək enində üç arşı
is. [fars.] köhn. Keçmişdə: mollaxanalarda ərəb əlifbasını öyrənmək üçün dərslik, əlifba kitabı. Amma Xəlil özü bir küncdə əyləşib əlində çərəkəsi, di
bax çərən-pərən. Qarı nənənin sözlərini sanma çərəndir! Canım, gözüm, ay qız! M.Ə.Sabir
is. Boş danışıq, cəfəngiyat, tartan-partan. [Sultan:] Çərən-pərənə qulaq asmaq üçün mənim vaxtım yoxdur
sif. və is. Boş-boş danışan; naqqal. Çərənçinin biridir
is. Boş-boş danışma; naqqallıq. [Paşa bəy:] Fərrux! Kimə etibar eləyirsən, kimə inanırsan, hamısını işə qoş, daha çərənçiliklə məşğul olma! Ə
bax çərdəymiş. [Koroğlu dedi:] Paşa sağ olsun, o Koroğlunun bir çərəndəymiş atı var. “Koroğlu”
“Çərənləmək”dən f.is
f. Boş-boş danışmaq, çərən-pərən danışmaq. [Hacı Murad:] Di itil get! Yenə çərənnəməyə başlama! S.S.Axundov
is. Adətən, xörəkdən sonra yeyilən quru meyvə, xuşgəbar, şirniyyat şeyləri, desert. Mirzənin cibləri çərəzdən boş olmazdı
is. [fars.] 1. bax çarx. Cırıldayan arabanın çərxləri; Qazmış yolu, yerdə qalmış əsəri. A.Səhhət. Toplar öz atəşləri və çərxlərilə durmadan manevr edi
is. qəd. Qoşun, ordu. Xotkar üstümüzə çəri buyurdu; Döyüşərəm, dönmənəm, edərəm cəngi. “Koroğlu”
is. Qaraçay-Çərkəz muxtar vilayətində yaşayan xalqlardan biri
sif. və zərf Çərkəz dilində. Çərkəzcə danışmaq
is. etnoqr. Qafqaz xalqlarının geydikləri döşü vəznəli uzun kişi geyimi (milli paltarı). [Murad bəy:] Hərdənbir çərkəzisini geyib, qızıl vəznələrini d
“Çərləmək”dən f.is
f. 1. Çər xəstəliyi tutmaq (bax çər). At çərləmişdir. Bu saat atdan qan almaq lazımdır. Ə.Vəliyev. 2
“Çərlənmək”dən f.is
f. 1. Çər xəstəliyinə tutulmaq (bax çər). At çərləndi. 2. Bezmək, usanmaq, təngə gəlmək, bıqmaq
“Çərlətmək”dən f.is
f. Bezikdirmək, usandırmaq, cana gətirmək, təngə gətirmək, canını üzmək. Bilməm nə çarə eyləyim, ay Molla Nəsrəddin! Çərlətdi lap məni bizim övrət, ga
is. Gönü döyüb yastılamaq üçün alət, çəkic. Çəkməçilər önündə döşlük, əldə çərməki, ayaqyalın çıxmışdılar
məh. bax badban
is. [fars.] Həftənin üçüncü günü, çərşənbə axşamından sonra gələn gün. Çərşənbə günündə çeşmə başında; Gözüm bir alagöz xanıma düşdü
is. Çərtilmiş yer. □ Çərtik açmaq – bax çərtmək 2-ci mənada
“Çərtikləmək”dən f.is
f. Çərtik açmaq
“Çərtilmək”dən f.is
məch. 1. Bıçaq və s. iti alətin ucu ilə üstü azacıq kəsilmək. 2. Yonulmaq. Dəmirov … bir dəstə çərtilmiş (f
1. “Çərtmək”dən f.is. 2. Taxtanın, ağacın, metalın və s.-nin səthindən itiuclu alətlə azacıq kəsib götürmə; kərtik
f. 1. İti bıçağın və ya başqa iti alətin ucu ilə yaranın və s.-nin üstünü azacıq kəsmək. Həkim yaranı çərtib, irini çıxardı
is. [alb.] Qeyri-müəyyən silahlı dəstə
is. Çətə iştirakçısı
is. məh. Qarğıdan, ağac çubuqlarından hörülmüş çəpər, hörgü. [Tubu:] Orada, çətənin dalında göydən asılıb
is. bot. Saplağından kəndir, tumlarından yağ hazırlanan birillik ot bitkisi. Çay qırağı çətənə; Gül göndərdim vətənə
Bir sıra mürəkkəb feli sifətlərin birinci tərkib hissəsi olub, onların ifadə etdiyi şeyin çətin, mürəkkəb olduğunu bildirir; məs
sif. İcrası, həyata keçirilməsi, aradan qaldırılması, həlli, başa düşülməsi və s. çox böyük zəhmət, səy, gərginlik tələb edən (asan ziddi)
“Çətinləşdirilmək” dən f.is
məch. Daha da çətin edilmək, ağırlaşdırılmaq
“Çətinləşdirmək”dən f.is