f. Dayaz hala düşmək; getdikcə dayaz olmaq, dərinliyi azalmaq
f.sif. Dayaz hala gəlmiş, dərinliyi azalmış
“Dayazlatmaq”dan f.is
icb. Dayaz hala saldırmaq; dayazlaşdırmaq
is. 1. Çayda, göldə, dənizdə dayaz yer, dərinliyi az olan yer. Dayazlıqda üzən qazlar. Sahildə əmələ gələn dayazlıqlar
is. Biryaşar erkək at balası. Qaşqa dayça. – Heç kəsin ağlına gəlməzdi ki, bu arıq və kifir dayça böyüyüb gözəl bir at olacaq
sif. Yanında balası olan. Dayçalı at
is. Uşaq dilində: dayı. [Səttar:] … sabah anan məni Kürdəxanıya daydaygilə aparacaq… Ə.Məmmədxanlı
is. [fars.] 1. Uşağa baxan, uşağa qulluq edən qadın; mürəbbiyə. O zaman dayə, Əli ilə bərabər gəzməyə getmək istəyirdi
is. Dayənin işi, vəzifəsi. Dayəlik etmək
is. 1. Ananın qardaşı. 2. Qoca və ya yaşlı kişiyə müraciət edərkən, ya haqqında danışarkən hörmət əlaməti olaraq deyilir
is. Ananın qardaşı arvadı
is. Hörmət və nəzakət əlaməti olaraq dayıarvadına verilən ad və müraciət. [Ana:] …Dur, onlara gedək, oğul, dayıdostun böyük tədarük görüb
is. Dayıoğlunun arvadı, dayının gəlini
is. Ananın qardaşı qızı. [Səfi bəy:] Sağ ol, dayıqızı! S.S.Axundov
is. Ögey dayıqızı, dayının ögey qızı
sif. 1. Dayısı olan. 2. məc. dan. Havadarı, himayəçisi, tərəfdarı olan (adətən mənfi mənada)
is. Ögey dayı
is. Dayıoğlunun, ya dayıqızının övladı, dayının nəvəsi
is. Ananın qardaşı oğlu
is. Ögey dayıoğlu, dayının ögey oğlu
is. Dayının oğlu, ya qızı
is. At balası (altı aylıqdan iki yaşa qədər)
sif. Yanında balası (daylağı) olan. Daylaqlı madyan
əd. məh. Təkid bildirir; da, də. [Şahqulu:] Ay Səfiqulu dayı, doğru deyir, dayna! N.Vəzirov. Alo kişi də gedə-gedə ah çəkib: – Düzəldə də bilmədik, da
sif. 1. Xəstəlik, qocalıq və b. səbəblərdən başının tükü tökülmüş, başı tüksüz. Balacayev özü ucaboylu, sarı, qırmızıbığlı, başı daz, peysəri dolu, or
sif. Başı daz olan, başında tükü olmayan. Dazbaş kişi. – Dazbaş Murtuzov … eyvana çıxdı… S.Rəhimov
is. bot. Ot və kol bitkiləri daxil olan bitki cinsi; boyotu
“Dazlanmaq”dan f.is
bax dazlaşmaq
“Dazlaşdırmaq”dan f.is
f. Daz hala salmaq, başının tüklərini tökmək
“Dazlaşmaq”dan f.is
f. 1. Daz hala düşmək, başının tükləri tökülmək. Başı dazlaşmaq. 2. Otsuz, bitkisiz hala gəlmək. Çöl dazlaşmışdır
f.sif. Başının tükü tökülmüş. Məşədibəy başının ortası tamam dazlaşmış yoğun bir kişini qapı ağzında görüb soruşdu… M
is. 1. Daz olmuş başın halı; tüksüzlük. Başın dazlığı. 2. Bitkisizlik, çılpaqlıq
“D” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitin adı
dan. bax di
[lat.] Faktik olaraq, felən
[lat.] Mühasibat dəftərlərində: bir idarə və ya müəssisənin gəlirini, eləcə də xərc və borclarını göstərən hesab
is. [fr.] xüs. Bir zaman vahidi ərzində su, neft, qaz və s. mənbəyinin verdiyi suyun, neftin, qazın və s
sif. xüs. Müəyyən debitə malik olan. Az debitli köhnə quyular
is. [lat.] müh. Borclu (müəssisə, idarə və s.). Debitorların siyahısı
is. [fr.] 1. Artistin və ya idmançının ilk çıxışı. 2. Şahmatda oyunun başlanğıc hissəsi. Şahmat oyununun birinci mərhələsi debüt adlanır
is. [fr.] İlk dəfə çıxış edən aktyor və ya idmançı
is. Bir şəxs və ya şey haqqında adamlar arasında gedən söz-söhbət, danışıq, şayiə. Bununla da Qızıl Arslan ixtilafın həll olunduğunu və dedi-qoduların
sif. Dedi-qodu ilə məşğul olan; sözgəzdirən. Dedi-qoduçu adam
is. Dedi-qoduçu adamın xasiyyəti, peşəsi
sif. və zərf Olduqca, xeyli çox, son dərəcə (çox zaman sifətin dərəcəsini gücləndirir). Dedikcə gözəl mənzərə
“Dedirtmək”dən f.is