is. [ər.] bax alaf. Biri gedib ələf tökür kəllərə; Biri baxır xırmandakı vəllərə. A.Səhhət. Xanqulu mərəkdən ələf gətirib atın qabağına qoydu
is. [ər. “ələf” söz. cəmi] Cürbəcür otlar. O deyirdi ki, Avropa həkimləri ələfiyyatdan bixəbərdirlər
is. köhn. Keçmişdə nəbatatçıya verilən ad …Bitki sistematikası öz başlanğıcını XVI əsrdən götürmüşdür
sif. Əldə edilə bilən, əldə edilmiş. Ələgələn şey
is. Unun kəpək və qeyri zibillərini təmizləmək üçün sağanağa keçirilmiş sıx tordan ibarət alət. Ələk dairəvi qutu şəklində olur
is. Qarışıqlıq, alt-üst. Bu yerdə yer tapılmaz artıq qüssəyə, dərdə; O yerdəsə ürəklər dərddən ələk-vələkdir
sif. Ələk qayıran və satan adam. ◊ Ələkçinin qıl verəni isteh. – əslində heç bir ciddi işlə məşğul olmayıb, özünü iştirakçı, köməkçi kimi göstərməyə ç
is. Ələkçinin işi, peşəsi, sənəti
sif. Əldə edilə bilməyən, ələ keçirmək mümkün olmayan, tapılması çox çətin olan. Ələkeçməz şey. Ələkeçməz fürsət
is. Ələ keçməsi, əldə edilməsi, tapılması mümkün olmama, yaxud çətin olma
“Ələkləmək”dən f.is
bax ələmək
“Ələklənmək”dən f.is
bax ələnmək
sif. xüs. Ələyi olan. Ələkli konveyer
zərf [ər.] Xüsusilə, xüsusən. [Cahan:] Xalan sənə qurban, evlənmək su içmək kimi asan şeydir, onda nə çətinlik var ki? Ələlxüsus sənin kimi cavana
is. [ər.] Bayraq (adətən dini ayinlərdə işlədilən bayraq)
is. [ər.] Dərd, qəm, kədər, qüssə. Ələm, məşəqqət adamı tez qocaldır. – Canə yetdim aləmi-hicran ilə, ey zalim! Rəhm qıl, canım üçün var isə bir dərma
bax əlaman. Haçanacan aman çəkim bu zalım hicran əlindən; Bu ev yıxan ələmdarın aman, ələman əlindən
sif. [ər. ələm və fars. …dar] köhn. Bayraqtutan, bayraqçı, bayraqdar
is. köhn. Bayraqdarlıq
“Ələmək”dən f.is
f. 1. Ələkdən keçirmək. …Qurban oturdu otağın bir küncündə və başladı gəci ələməyə. C.Məmmədquluzadə
sif. Qəmli, kədərli, qüssəli
is. Ələmli (qəmli, kədərli, qüssəli) adamın halı; qəmlilik, kədərlilik, qüssəlilik
[ər. ələm və fars. …nak] bax ələmli
is. Quru sümük. At-inəyin, kəlin bəhsi düşəndə; Çoxu bir ələngə leşdən danışır. “Məsum”
“Ələnmək”dən f.is
məch. 1. Ələkdən keçirilmək. Un ələnmişdir. 2. məc. Çoxlu miqdarda tökülmək. Bir qədər sonra toz çoxaldı, sanki havadan un ələnirdi
is. dan. Mənasız, boş şey. Ələşən-güləşən sözlər danışır. – Nə bilim, ələşən-güləşən şeylər görmüşəm
“Ələtdirilmək”dən f.is
məch. Ələkdən keçirdilmək
“Ələtdirmək”dən f.is
bax ələtmək. Unu ələtdirmək
“Ələtmək”dən f.is
icb. Ələmə işi gördürmək, ələkdən keçirtdirmək. Un ələtmək. Bənna fəhləyə qum ələtdi
is. Kitabın səhifələri arasına nişan üçün qoyulan lentşəkilli kağız parçası. Kitabın ortasında qəzet kağızından qayrılmış əlfəcin vardı
zərf [ər.] klas. İndi, bu halda, bu anda. Düşdün niyə bəs bu halə əlhal? Bilməm nə səbəbdən olmusan lal? M
is. [ər. “ləhn” söz. cəmi] klas. Gözəl səslər, gözəl nəğmələr, təranə. Quşların əlhanı, ey dil, bəs müəssərdir bu fəsl
is. [ər.] köhn. Sözün gödəyi, sözün qısası, xülasə, bir sözlə, nəhayət. Əlhasil, gəlib şəhərə çatdıq
zərf dan. Heç şey görmədən, əl duyğusu vasitəsilə. Əlhavası yerimək. – Nişançılar isə qaranlıqda əlhavası silahlarını, xüsusən çaxmaqlarını təmizləyir
is. Hay-küy, təlaş, əl-ayağa düşmə. Şəbistan əlhayla (z.) içəriyə girdi. S.Rəhimov. □ Əlhaya düşmək – əl-ayağa düşmək, təlaşa düşmək, ora-bura qaçışma
əlhəd daşı – qəbirdə ölünün başı söykəndiyi daş. Qəbrimi özgə qazıb; Əlhədim dar düşübdü. (Ağı). ◊ Başı əlhəd daşına dəymək – bərkdənboşdan çıxaraq,
ara s. [ər.] köhn. Həqiqətən, doğrusu, doğrudan da. Əlhəq, münəccimbaşı dəxi, görünür ki, çox əlhəq imiş
is. [ər.] din. Allaha şükür olsun, şükür Allaha. [Məşədi İbad:] Qoca odur ki, dişləri olmaya, gözü görməyə, qulaqları eşitməyə, özü də yerindən tərpən
nida. 1. Qaç! qorx! uzaq ol! üzünü görmə! İkiüzlü adamlardan əlhəzər! – Arvad üzlü kişidən, kişi üzlü arvaddan əlhəzər
sif. Ürəkdən başqalarına pul, mal və s. ilə kömək edən; səxavətli, comərd. Əliaçıq adamın ürəyi də açıq olar
is. Əliaçıq adamın hal və sifəti; səxavətlilik, comərdlik, səxavət. Əliaçıqlıq yaxşı sifətdir. – Nəbinin igidliyi, əliaçıqlığı dillərdə dastan olur
sif. 1. Qüvvətli, güclü, zorlu. Əliağır adam. 2. məc. Bir işə uğursuzluq gətirən (əliyüngül ziddi). Əliağır adam
“Əliağır”dan mücər