[lat.] Elmi dərəcə almaq üçün təqdim edilən elmi tədqiqat əsəri. Dissertasiya üzərində işləmək. – [Sədəf:] Professor, gözünüz aydın, daha bir sürpriz
is. [lat.] Başqa cür düşünən, başqa fikirli
[lat.] 1. Oxşarlığı, bənzərliyi pozan dəyişiklik. 2. biol. Orqanizmin fəaliyyəti prosesində mürəkkəb üzvi maddələrin dağılması, pozulması, parçalanmas
[fr.] mus. Səslərdə ahəngsizlik, qarışıqlıq, uyğunsuzluq; ahəng pozğunluğu. [Gülsabah:] Çığırmaq lazım deyil, yoldaş Mirzə Camal… Çığırırsınız, tondan
[lat.] 1. Məsafə, ara, mənzil. 2. Dəmir yolunda, şose və su yolunda inzibati-texniki bölgü məntəqəsi
[lat.] kim. Distillə nəticəsində alınan maye. Buxarlanma və ya qaynama prosesində əmələ gələn buxarları ayırıb mayeləşdirirlər
[lat.] xüs. Mayeləri distillə edən cihaz; ənbiq
[lat.] xüs. Mayeləri qaynadaraq əsas tərkib hissələrinə ayırmaqla təmizləmə, saflaşdırma; təqtir. Suyu distillə etmək
is. [lat.] Maddələr mübadiləsi ilə əlaqədar olaraq, orqanizmin qidalanma pozğunluğu
is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır
is. dilç. Diş və damağın vasitəsilə əmələ gələn (səs və s.). Diş-damaq saitləri
sif. Dişlər halında olan; üzərində dişlər, çıxıntılar, kərtiklər olan; kərtik-kərtik. Faranın işığı hündür daş hasarın dişdiş divarına toxunub yayıldı
is. xüs. Çarxlarda, mexanizmlərdə və s.-də diş (2-ci mənada) açan alət, dəzgah, maşın və s. Bunların arasında dişaçan maşın, frezer avtomatı, preslər
sif. dilç. Dişlərin arasında tələffüz olunan. Dişarası samitlər
sif. 1. Dişlərinin dal tərəfinə yapışıq, ya yaxın olan. Dişarxası ətlər. 2. dilç. Dişlərin arxa tərəfində tələffüz olunan
sif. Zəif yeri olan, möhkəm olmayan
sif. Möhkəm, yenilməz, gücçatmaz
is. Möhkəmlik, yenilməzlik, gücçatmazlıq
is. 1. Kiçik diş. 2. xüs. bax diş 2-ci mənada
sif. xüs. Dişcikləri olan (bax “dişcik” 2-ci mənada)
is. Yararsız dişi çəkmək üçün alət. // Yararsız dişi çəkən həkim
is. Dişlərin arasını təmizləmək üçün çöp və s
sif. dan. 1. Dişi düşmüş. 2. Dişləri iri olan
is. Dişlərdə əmələ gələn daşaoxşar xırda törəmə
is. məh. Həsir toxunmasında işlədilən dişli ağac alət
bax dişlək. [Şahqulu:] Artıq danışsan, vallah, səndən dişdək allam ki, ürəyin gedər, qəşş eylərsən. N
məh. bax dişlə
is. [fars.] Dişəmə aləti. Dişə ilə dişəmək
is. bot. Çöldə bitən və heyvan yemi kimi istifadə olunan dənli ot növü. Yazın dumanlı günlərində yerdən göyərən dişə otları yeyən at hörükdə idi
sif. Şəkilcə dişə oxşayan
sif. Yeyilə bilən, yeməli. Evdə dişədəyər bir şey yoxdur
tic. Bir şeyin üzərində, kənarında olan dişlər, oyuqlar, çıxıntılar
dişək-dişək etmək – bir şeyin üzərini dişəklə oyuq-oyuq, kələ-kötür etmək
sif. 1. Dişəyi olan. 2. Kələ-kötür, girintili-çıxıntılı. 3. Kənarları diş-diş, dişək-dişək olan. Dişəkli yarpaq
bax dişəmək
“Dişəmək”dən f.is
f. 1. Dəyirman daşını dişə ilə kələ-kötür etmək. Qoca ikiağızlı yonğu çəkici ilə daş dişəyirdi. S.Rəhimov
“Dişənmək”dən f.is
məch. 1. Dişə ilə diş-diş edilmək, oyuq-oyuq edilmək, kələ-kötür edilmək. 2. İtilənmək (ağzı diş-diş olan alətlər)
“Dişərmək”dən f.is
f. Cücərmək, çıxmaq. Dağlar, çöllər dişərdi; Novruzgülü göyərdi. A.Səhhət
is. Təzə cücərmiş bitki. Ləklərdə dişərtilər görünür
“Dişətdirmək”dən f.is
bax dişətmək
“Dişətmək”dən f.is
“Dişəmək”dən icb. Dəyirmanın daşını ustaya dişətmək
sif. və is. 1. Canlıların doğan və yumurtlayan cinsi (erkək ziddi). Dişi buzov. Madyan atların dişisinə deyilir
is. bot. Bitki çiçəklərinin dişi döllük orqanı. [Ayıdöşəyikimilər fəsiləsinin] dişicik və yumurtacıqları olmadığı üçün toxumları çılpaqdır
sif. bot. Dişiciyi olan (çiçək). Narınçiçəyi üç tipdə: uzun dişicikli, qısa dişicikli və orta dişicikli olur
sif. bot. Dişiciyi olmayan (çiçək)