f. 1. Simli musiqi alətlərinin səsini simləri tarımlaşdırmaq, ya boşaltmaq yolu ilə tələb olunan tona salmaq, simlərinin ahəngini bir-birinə uyğunlaşd
f. Paltar biçildikdən sonra kəsilmiş hissələri iri tikişlə bir-birinə quraşdırıb tikmək. Paltarı kökləmək
“Köklənmək1”dən f.is
“Köklənmək2”dən f.is
“Köklənmək3”dən f.is
məch. İri-iri tikilmək. Paltarın ətəyi köklənib
qayıd. Bir yerdə kök salmaq, möhkəmlənmək
məch. 1. Musiqi alətlərində: səsləri lazımi tona salınmaq, simləri birbirinə uyğunlaşdırılmaq. Kamançalar köklənib
f.sif. Köklənmək yolu ilə səsləri lazımi tona salınmış. Rüstəmin işi gətirəndə həmişə köklənmiş tar kimi əl dəyməmiş səslənərdi
“Kökləşdirmək1”dən f.is
“Kökləşdirmək2”dən f.is
f. Kök hala gətirmək; kökəltmək
f. Əsaslandırmaq, möhkəmləndirmək
“Kökləşmək1”dən f.is
“Kökləşmək2”dən f.is
f. Kök salmaq, kök atmaq, möhkəmlənmək, bərkimək. İllərcə kökləşmiş olan bu adəti sonralardan tərgitmək olmur
f. Kökəlmək
sif. 1. Torpaq altında kökü, rişələri olan. // Kökü üstündə olan, kökü ilə birlikdə. Kür çayı bəndini yaz yaran kimi; Köklü ağacları aparan kimi; Yard
sif. 1. İri, böyük, inkişaf etmiş, yoğun və qollu-budaqlı. Köklübudaqlı qarağac. Köklü-budaqlı çinar
bax köklü-budaqlı 1-ci mənada. Köklü-gövdəli tut ağacı. – …Yayın daşqın günlərində bu çay köklü-gövdəli palıd, söyüd gətirib adamın zəhləsini tökürdü
1. bax köklübudaqlı 1-ci mənada. Köklü-köməcli ağac. 2. bax köklü-budaqlı 2-ci mənada. [Hümmət:] Rayonda köklü-köməcli bir adam tapmaq, on iki imama y
is. Çoxlu kök (yerkökü) əkilmiş yer. Köklüyü sulamaq. Köklüyü alaq etmək
is. Adamın və ya heyvanın ətlilik-canlılıq cəhətdən hal və vəziyyəti. Köklükdən gəzə bilməmək. Otlaq dövründən sonra mal-qaranın köklüyü xeyli artır
is. Musiqi alətlərində simlərin səslənməsinin bir-birinə uyğunluq vəziyyəti. Tarın köklüyünü yoxlamaq
1. bax döş 1-ci mənada. Köks qəfəsi. – Zahirən heyrətamiz dərəcədə sadə və sakit olan bu balacaboylu insanın köksündə bu qədər zəngin və güclü bir ürə
sif. 1. Ətli, iri döşlü. Köksüdolu qadın. 2. bax köksüdolusu. [Nazxanım] …köksüdolu nəfəs aldı. İ.Əfəndiyev
zərf Rahat, dolğun, geniş, dərindən. Köksüdolusu nəfəs almaq
sif. Kökü, rişəsi olmayan. Köksüz ot. – Köksüz ağacı becərməkmi olar? N.Nərimanov
sif. bot. Gövdəsinin əsas hissəsi yerin altında olan (bitki). [Herbari üçün] yığılan bitkinin gövdəsi, çiçəyi, kökü, kökümsovu və ya soğanaqlı bitkidi
sif. Kök yumaq üçün olan (maşın və s.) // is. Kök yumaq üçün maşın və s. Kökyuyanı təmir etmək
is. Quldarlıq və feodalizm cəmiyyətində: bütün hüquq və istehsal vasitələrindən məhrum və sahibkarın xüsusi mülkiyyəti olan adam; qul
zərf Kölə kimi, qul kimi; yaltaqcasına. Köləcəsinə yaşamaq
is. 1. Kölənin, qulun vəziyyəti, halı; qulluq. Bəxtiyar arzular elə bir dünya; Ağalıq, köləlik olmasın orda
is. 1. Qarşı tərəfdən işıq düşən hər hansı bir şeyin qara əksi. Binanın kölgəsi. Kölgəsi yerə düşmək
“Kölgələmək”dən f.is
f. 1. Kölgə salmaq, kölgədə gizlətmək, kölgə etmək. Çilingləri basdırdıqdan sonra kölgələmək lazımdır
“Kölgələndirmək”dən f.is
f. 1. Kölgə salmaq, kölgə etmək: qaranlıqlaşdırmaq. Birdən pəncərəni başqa bir adam kölgələndirdi. M
“Kölgələnmək”dən f.is
f. 1. Kölgə düşmək, kölgəli olmaq, kölgə salmaq, bir qədər qaranlıqlaşmaq. Ağaclar kölgələndi. – …Dik yuxarı dırmandıqca meşə kölgələnib sərinlənirdi
sif. və is. Kölgə salmaq üçün istifadə olunan; kölgələndirən
sif. 1. Kölgə salan, kölgəsi olan. Kölgəli qarağac. Kölgəli ağac. – Eldar ətrafa yaxşı bələd olduğundan, yaxında iri, sərin kölgəli bir söyüd ağacını
is. 1. Kölgə düşmüş yer, kölgə olan yer; kölgə, kölgəli yer. Kölgəlikdə oturmaq. Kölgəlikdə yatmaq. – Gorus dağının qaşında Nəbini isti vurur, bir köl
sif. Kölgəlik yerlərdə yaxşı bitən, günəş sevməyən. Kölgəsevən bitkilər
sif. Kölgə salmayan, kölgəsi olmayan. Kölgəsiz ağac
is. Kölgə salmama, kölgəsi olmama, kölgəsiz yerin, ağacın və s.-nin xüsusiyyəti
1. sif. İri, girdə, qalın çörək; qalac. Qoca qarağacın köhnə qabığı quru kömbə çörəyə oxşayırdı… Mir Cəlal
is. köhn. Kömbə bişirib satan adam (bax kömbə 1-ci mənada); çörəkçi. Dəyirmançının şahidi kömbəçi olar
sif. Dodağı kömbə kimi, yöndəmsiz, qalın. Kömbədodaq adam
is. Arı pətəyi. □ Köməc balı – təmizlənməmiş bal