is. [ər. qəzavət və fars. …xanə] Dini məhkəmə, qazıxana. Ruhaniləri və qazıları ancaq məscidlərdə və qəzavətxanalarda görməlidir
is. 1. Tale, qismət, müqəddərat. Müvərrixlər [Napoleona] qəzavü qədərin oğlu ləqəb veribdirlər. M.F.Axundzadə
sif. [ər. qəza və fars. …zədə] Qəzaya uğramış, qəzadan zərər görmüş
is. [ital.] Hər gün, bəzən vaxtaşırı nəşr edilən və ictimai-siyasi həyatın cari məsələlərindən bəhs edən, habelə tənqidi və kütləvi elmi məqalələr dər
is. 1. Qəzet nəşr edən, qəzet sahibi, yaxud mühərriri. Mənə hər qəzetçi bərəldir gözün; Yazır hey qəzetlərdə məktəb sözün
is. Qəzet nəşr etməklə, ya qəzetə yazmaqla məşğul olma; qəzet redaktorluğu; qəzetçinin peşəsi, ixtisası; mühərrirlik
is. köhn. Qəzet idarəsi, qəzet redaksiyası
is. Küçədə əlində, ya budkada qəzet satan adam. Körpü üstündə cürbəcür səslər eşidilirsə də, qəzetsatanların səsi bütün bu səslərə üstün gəlirdi
is. [ər.] Hiddət, acıq, hirs, qeyz. [Səba xanım:] Bir tərəfdən mələkəyə ürəyim yanır, o biri tərəfdən də Atabəyin qəzəbindən qorxuram
“Qəzəbləndirilmək” dən f.is
məch. Çox hirsləndirilmək, qəzəblənməsinə, hiddətlənməsinə səbəb olmaq, qeyzləndirilmək
“Qəzəbləndirmək”dən f.is
f. Çox hirsləndirmək, hiddətləndirmək, qızışdırmaq; hirslənməsinə, qəzəblənməsinə, hiddətlənməsinə səbəb olmaq
“Qəzəblənmək”dən f.is
f. Çox hiddətlənmək, hirslənmək, qızmaq, açığı tutmaq, özündən çıxmaq, qızışmaq. // Eyni mənada heyvanlar haqqında
sif. və zərf Hiddətli, qeyzli, hirsli, acıqlı. Qəzəbli baxış. – Bəy qapıya çıxdı. Nəbi yaxın gedib, onun qolundan yapışdı, üzünə qəzəbli baxıb dedi… “
zərf [ər. qəzəb və fars. …nak] köhn. Qəzəbli, qəzəbli halda. Əkbər cavab verməyib, axır qəzəbnak: “Bir yol, sənin borcun deyil”, – deyib gedib yatdı
is. [ər.] 1. ədəb. Eşq və məhəbbəti tərənnüm edən, beytlərinin qafiyəsi bir olan 5-10 beytli lirik şeir (əski şeir forması)
sif. və is. Qəzəl, yaxud köhnə qəzəl şəklində şeir yazan. Qəzəlçi şair
is. Qəzəl, yaxud köhnə qəzəl şəklində şeir yazma meyli. C.Cabbarlı öz məqalələrində … Azərbaycan ədəbiyyatının qarşısında duran vəzifələri aydınlaşdır
sif. [ər. qəzəl və fars. …xan] köhn. Qəzəl oxuyan, qəzəl söyləyən. // məc. Tərənnümçü. Hər səhər, Heyran, qəzəlxan olmalı bülbül kimi; Gül firaqi-fəsl
is. [ər.] köhn. 1. Qəzəllər; qəzəllər məcmuəsi. Füzulinin, Seyid Əzimin qəzəliyyatı. – Orta Asiya Şərqə qəzəliyyat və fəlsəfə cəhətcə bir çox böyük şə
f. 1. Qəzəl söyləmək, qəzəl oxumaq. 2. məc. Uzunçuluq eləmək, boş-boş danışmaq
bax qəzavat
is. Keçi qılı. Deyir, gərək bu saat iki keçinin qəzilini verəsən. Ə.Vəliyev. // Keçi qılından toxunmuş (düzəldilmiş)
“Qəzilləmək”dən f.is
f. məh. 1. Möhkəm bir iplə bağlamaq. 2. məc. Dilə tutmaq, tovlamaq, aldatmaq, dolaşdırmaq
sif. Qıllı. Sürünün qabağında uzun qəzilli, dik, burma buynuzlu, ala erkəc başını yerə əyir. S.Rəhimov
is. [ər.] 1. Əhvalat, hadisə, vaqiə, təsadüf, macəra. [Vəzir:] A kişi, bu gün başıma bir qəziyyə gəlibdir ki, heç fikrimdən keçməzdi
qıc olmaq – keyləşmək, hissizləşmək, çəng olmaq, hərəkətdən düşmək. Əlayağı qıc olmaq. Qorxudan bədəni qıc oldu
“Qıcamaq”dan f.is
dişlərini qıcamaq – acığından, hiddətindən və ya başqa bir səbəb üzündən dişlərini bir-birinin üstünə basıb bərk sıxmaq
“Qıcanmaq”dan f.is
f. Birini vurmaq və ya qorxutmaq məqsədi ilə əlini və ya başqa bir şeyi onun üzərinə qaldırmaq; qolaylanmaq
is. 1. Xarici mühitin orqanizmə, yaxud onun bir hissəsinə təsiri nəticəsində əmələ gələn təxərrüş halı
“Qıcıqlamaq”dan f.is
f. 1. bax qıdıqlamaq. …Toğluların yumşaq yunu və istiliyi sanki Qulunun əlini qıcıqlayırdı. M.İbrahimov
bax qıcıqlayıcı
“Qıcıqlandırılmaq”dan f.is
məch. Təxərrüşə gətirilmək, gicişdirilmək, qıdıqlandırılmaq
“Qıcıqlandırmaq”dan f.is
f. Orqanizmə, yaxud onun bir hissəsinə təsir etmək, təxriş etmək, gicişdirmək. Limonun turşusu dilin əsəblərini qıcıqlandıraraq, vəzini tüpürcək ifraz
“Qıcıqlanmaq”dan f.is.; təxərrüş
f. Qıcıq hiss etmək, qıdıqlanmaq, gicişmək. Surxay burnunun qıcıqlandığını hiss etdi. İ.Əfəndiyev
sif. Qıcıqlandıran, qıcıq təsiri oyadan, təxriş edən, təxərrüşə gətirən. Bir qədər sonra [Qoçər] kəskin qıcıqlayıcı bir qoxudan ayılıb yenə gözlərini
f. dan. Maraqlanmaq, həvəs göstərmək, kişilik hissləri ayılmağa başlamaq. Cəmilin bığ yeri çoxdan tərləmişdi
1. bax qıcamaq. 2. bax qıcırdamaq
“Qıcırdamaq”dan f.is
f. Bir-birinə sürtülərək qıcırtı səsi çıxarmaq. Oxucum, yaxın gəl, bir diqqətlə bax; Qollarında zəncir qıcırdayaraq; O, qabaqda gedən kimdir, sorsana!
“Qıcırdatmaq”dan f.is